Zootexniya va agronomiya

Tadqiqot vazifalari:

• 
  Lalmikor yerlarda dehqonchilik bilan shugʻullanish
  
• 
  Lalmikor yerlarda almashlab ekishni joriy etish
  

• 
  Almashlab ekish texnologiyasini lalmikor yerlarda qoʻllash
  

Tadqiqot ob’ekti: Lalmikor yerlar va ularning tarkibi.

Tadqiqot predmeti: Lalmikor yerlar va ularda almashlab ekish texnologiyasini joriy etish. Yangi usul va vositalar yordamida hosil olish.

Ilmiy yangiligi: Bugungi kunda koʻplab olimlar tomonidan aniqlangan yangi usullar tuproqning hosildorlik darajasini yanada yuqori bosqichga olib chiqdi. Bugun klaster usuli bilan hosil olish, tomchilatib sugʻorish va koʻplab boshqa yangiliklar bunga misol boʻla oladi.

Tadqiqot natijalarining ilmiy va amaliy ahamiyati: Lalmikor yerlarda suvga boʻlgan talabning ozligi va tuproq unumdorligini yuqori boʻlganligi uchun asosan qishloq xoʻjaligi uchun zarur boʻlgan ekinlarni koʻplab ekish va moʻl hosil olish mumkin. Sugʻorma dehqonchilikdan asosiy farqi ham shunda.

Fan va texnikaning rivojlanishi natijasida qishloq xo‘jaligi ekinlarini
ekish usullari ham o‘zgarib, takomillashib keldi. Ilmiy tajribalar yordamida mo‘tadil ko‘chat qalinligi, qator oralarining kengligi, o‘simliklami qatorlarda joylashtirish sxemalari ishlab chiqildi. Ko‘chatlar soni me’yoridan kam yoki ko‘p bo‘lib qolishi ham ekinlar hosili va mahsulot sifatini pasayishiga olib keladi. 0ʼrtacha ko‘chat qalinligi gektariga go‘za uchun 100-110 ming tup, makkajo‘xori (don) uchun 50-60 ming tup, bug‘doy 5 mln., kanop (poya) uchun 1,6 mln. urug‘lik, kanop uchun 200 ming tup boʼlishi kerak. Ekish usullari va me’yori mo‘tadil ko‘chat qalinligini ta’minlashi lozim.