Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

“Аллоҳнинг қудрати ила ўзим ҳис этаѐтган, хавотир олаѐтган нарса ѐмонлигидан 
паноҳ тилайман”. 
Мазкур дуони қандай ўқиш қуйидаги ривоятда айтилган. Усмон ибн Абул Ос Сақафийдан ривоят 
қилинишича, мусулмон бўлганидан бери уни безовта қилаѐтган оғриқдан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва 
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

109 
салламга шикоят қилди. Шунда Набий алайҳиссалом: “Қўлингни оғриѐтган жойингга қўйиб, уч марта 
“Бисмиллааҳ”, етти марта “Аувзу биллааҳи ва қудротиҳий мин шарри маа ажиду ва уҳаазир” деб айт, 
дедилар (Муслим ривояти). 
Бошқа ривоятда айтилишича, Усмон ибн Абул Ос Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтган 
ишни қилганида Аллоҳ таоло унга шифо берган, танасида ҳеч қандай оғриқ қолмаган. Кейин оила 
аъзоларини ҳам, бошқаларни ҳам шундай қилишга буюрган (Абу Довуд, Термизий ривояти. Ривоят санади 
саҳиҳ). 
ИСТИХОРА ДУОСИ 
“Истихора” сўзи луғатда “яхшилик сўраш” маъносини билдиради. Шаръий истилоҳда, банда намоз 
ўқиш ѐки дуо қилиш билан Аллоҳ наздида яхши саналган ишга йўллашини сўраши истихорадир. 
Уламолар истихора суннатлигига иттифоқ қилишган. Имом Бухорий – Жобир ибн Абдуллоҳ 
розияллоҳу анҳудан – келтирган ривоятда: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бизларга ҳар бир 
ишда, худди Қуръондан сура ўргатгандек, истихора қилишни таълим берардилар”, дейилган. Унга кўра, 
истихора қилмоқчи бўлган одам икки ракат нафл намоздан кейин қуйидаги дуони ўқийди: 
ُيرِخَتْسَأ ّْنِِإ َّمُهَّللا
ْلا َكِلْضَف ْنِم َكُلَأْسَأَو َكِ َرْدُقِب َؾُرِدْقَػتْسَأَو َكَِْلِ ِب َؾ
َلاَو ُرِدْقَػ َكَّنِإَف ِميِ َ 
َلاَو ُمَلْ َػ َو ُرِدْقَأ
ُمَلْعَأ
َّلَع َتْنَأَو
ْفِإ َّمُهَّللا ِبوُيُغْلا ُـ
َلا اَذَى َّفَأ ُمَلْ َػ َتْنُك
ِشاَ َمَو ِنَةِد ِفِ ِلِ ٌرْػيَخ َرْم
ِوِل ِجآَو يِرْمَأ ِلِجاَع ِفِ َؿاَق ْوَأ يِرْمَأ ِةَبِقاَعَو ي
ْفِإَو ِلِ ُهْرُدْقاَف
َلا اَذَى َّفَأ ُمَلْ َػ َتْنُك
ّْنََع ُوْفِرْصاَف ِوِل ِجآَو يِرْمَأ ِلِجاَع ِفِ َؿاَق ْوَأ يِرْمَأ ِةَبِقاَعَو يِشاَ َمَو ِنَةِد ِفِ ِلِ ّّرَش َرْم
ُوْنَع ِنَْفِرْصاَو
ِوِب ِنَّْضَر َُّثُ َفاَك ُثْيَح َرْػيَْلْا ِلِ ْرُدْقاَو
.
Дуо ўқилиши: 
“Аллоҳумма инний астахийрука би-ъилмик, ва астақдирука биқудротик, ва асъалука 
мин фазликал ъазийм, фаиннака тақдиру ва лаа ақдир, ва таъламу ва лаа аълам, ва анта ъаллаамул ғуйувб. 
Аллоҳумма ин кунта таъламу анна ҳаазал амро хойрул-лий фий дийний ва маъааший ва ъаақибати амрий 
вақдурҳу лий, ва ин кунта таъламу анна ҳаазал амро шаррул-лий фий дийний ва маъааший ва ъаақибати 
амрий фасрифҳу ъанний васрифний ъанҳ, вақдур лиял хойро ҳайсу каан, сумма роззиний биҳ”. 
Дуо маъноси: