Зиѐвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

дедилар. Шунда биз: “Фаришталар Парвардигорлари ҳузурида қандай саф тортишади?” деб 
147
Абу Довуд ривоят қилган. 
148
Умар ибн Хаттоб, Усмон ибн Аффон розияллоҳу анҳумо сафлар текислигига алоҳида эътибор берганлари 
ҳақидаги ривоятлар имом Моликнинг “Муваттоъ” китобида келтирилган. 

---

74 
сўрадик. У зот: “Олдинги қаторларни тўлдириб, сафда зич туришади”, дедилар” (Абу Довуд, Ибн 
Можа, Аҳмад ривоят қилган. Ривоят санади саҳиҳ). 
Намозда саф тортиб туриш оддий иш эмас, балки фаришталар Аллоҳ даргоҳида саф тортиб 
туришларига ўхшайди. Чунончи, намозга кираѐтган мусулмонлар жамоат бўлиб Аллоҳ ила роз айтиш 
учун саф тортади. Уларнинг сафлари фаришталар сафидек тўғри, зич, гўзал бўлиши зарур. 
19-САБАБ. НАМОЗ ЎҚИШ УЧУН МУНОСИБ ЖОЙ ТАНЛАШ 
Намозни шовқин-сурондан, бақир-чақирдан холи жойда ўқиган маъқул. Чунки атрофда ўйин-
кулги бўлиб турса, баланд овозлар эшитилса, хаѐл ўша тарафга кетиб қолади. Бундан ташқари, 
одамлар серқатнов жойларда, гаплашиб ўтирган ѐки телевизор кўраѐтганлар олдида, хуллас, фикрни 
чалғитадиган жойларда намоз ўқилса, хушуъ камаяди. Хушуъ талабидаги инсон шовқиндан, ранг-
баранг нарсалардан йироқ жойда, хотиржам ҳолатда намоз ўқийди. Шунингдек, ибодат қилиш учун 
турли ҳайкаллар, суратлар йўқ жой танланади. 
Намоз ўқиладиган хона ҳарорати ѐзда мўътадил, қишда иссиқроқ бўлиши зарур. Чунки ўта 
иссиқ ѐки жуда совуқ ерда ибодат қилинса, кўнгилда ҳаловат, хотиржамлик бўлмайди. Пешин 
намозини қуѐш тафти бироз пасайганидан кейин ўқишга буюрилиши бежизга эмас. 
20-САБАБ. ЗАРУРАТСИЗ ЁН АТРОФГА ҚАРАМАСЛИК 
Намозхон қибла тарафга юзланиб туриши фарз. Шунинг учун қаерда бўлса ҳам, юз 
Каъбатуллоҳ тарафга қаратилади, қалб эса Аллоҳга боғланади. 
َةَِِئ َع ْنَع
َمْػهَع ُللا َيِضَر
ْتَل َق
:
ْلَأَس
ِللا َؿوُسَر ُت
لإا ْنَع َ َّلَسَس ِىْهَلَع ُللا ىَّلَص
َلَّصلا ِفِ ِت َفِتْل
َؿ َوَػف ِة
: 
َوُي
َلِتْخا
َْيَ ٌس
َلَص ْنِم ُف َطْهَِّلا ُىُسِلَت
ِدْبَعْلا ِة
. 
َر َس
ُوا 
ْلا ُب
َخ
ِر 
ُّي
َس َأ 
ُب
َد و
ُسا َد
َس
ّْػتلا
ْر ِم
ِذ
ُّي
.ُّيِئ َسَّهلاَس
Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади: “Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва