Ўзбекистон республикаси ички ишлар вазирлиги а к а д е м и я фалсафа ва политология кафедраси

учинчи саволга хулоса Ўзбекистон Республикаси Президенти И.А. Каримовнинг “Юксак маънавият –енгилмас куч” асарида таъкидланганидек, “Бугунги замонда мафкура полигонлари ядро полигонларидан ҳамкўпроқ кучга эга”. Бу масала кишини доимо огоҳ бўлишга ундовчи томони шундаки, агар харбий иқтисодий, сисий тазйиқ бўлса, буни сезиш, кўриш, олдини олиш мумкин, аммо мафкуравий тазйиқни, унинг таъсири ва оқибатларини тезда илғаб етиш ниҳоятда қийин.
Умумий хулоса. Юқоридаги фикрлардан келиб чиқиб шуни айтиш мумкинки, фалсафий онг ва психиканинг шаклланиши ва ривожланиши тўғрисида табий - илмий тасаввурлар, ижтимоий онгнинг таркиби, унинг асосий шакллари ва уларнинг тафовутлари, ғоя ва мафкуранинг моҳиятини чуқур ўрганиш ва таҳлил қилиш ички ишлар идоралари ходимлари фаолиятида тўғри қўлланилиши муҳим аҳамият касб этади.
Т О П Ш И Р И Қ :
Ушбу мавзу бўйича Ўзбекистон Республикаси Президенти И.А. Каримовнинг асарларини, ўқув қўлланмалари ва дарсликларини ўқиб-ўзлаштириш ҳамда келгусиси машғулотларга тайёргарлик кўриш.
« Фалсафада онг, ғоя ва мафкура масалалари. Ҳуқуқий онг – ижтимоий онгнинг бир тури.» 9-мавзуси бўйича мунозара машғулоти учун

Тарқатма материаллар

Режа:
1. Фалсафанинг предмети ва фалсафий билимлар.
2.Фалсафанинг асосий функциялари ва изланиш усуллари: гносеологик, аксиологик, методологик, дунёқараш, метафизик, диалектика, синергетика.
3. Ички ишлар идоралари ходимлари фаолиятида фалсафанинг ўрни.
1. Савол. Онг ва психиканинг шаклланиши ва ривожланиши тўғрисида табий - илмий тасаввурлар
Онг. Борлиқнинг инсон миясидаги олий инъикос шаклидир. Инсон азал-азалдан ўзигагина хос бўлган онгнинг нима эканлиги тўғрисида ўйлаб, баҳслашиб келади. Бу баҳсларнинг бир жиҳати, онг табиат маҳсулими ёки инсон онги илоҳий яратилганми?- деган масаладан иборат. Иккинчи жиҳати эса, инсон дунёни доимо бир хил англаганми? Яъни асрлар давомида инсон онги такомиллашиб келганми ёки ҳамон ўша-ўшами? деган муаммо билан боғлиқ. «Ўзингни билсанг, оламни биласан», – деган эди Суқрот. Афоризмга айланиб кетган бу фикр ортида олам каби инсон ҳам сиру синоатларга бой, у ўзини билиш орқали олам моҳиятини англашга йўл очиши мумкин, деган ғоя таъсири натижасида уларда ички, таркибий ўзгаришлар ҳам бўлади.