Ўзбекистон Республикаси Хал= таълими вазирлиги

Яхши сўз Т.Йўлдош
Гапирганда «сизлаб» гапир,
«Сен», «сан» лама.
Ҳаммани ҳам сен ўзингга
Тенг санама.
Катта-кичик деган ахир
Сўзимиз бор.
Қаршимизда ким турибди,
Кўзимиз бор.
Ҳурмат деган гап бор элда,
Ёдингда тут.
Пала-партиш сўз айтишни,
Дарҳол унут.


Мақоллар
Сўзлаганинг кумуш бўлса, сукут қилганинг олтин.
Аввал ўйла , кейин сўйла.
Тил бор, бол келтирар,
Тил бор, бало келтирар.
Тил яхшиси бор этар,
Тил ёмони хор этар.
Тиғ жароҳати битар,
Тил жароҳати битмас.
13-мавзу: «Ўртоқ бўлиш одоби»
Яхшилик ерда қолмас
Бир ари сув устида учиб борар эди. Бирдан сувга йиқилиб кетди. қанотлари ҳўл бўлиб, учарга кучи етмади. Буни кабутар кўриб, арига раҳми келди, дархол бир чўпни тишлаб, сувга ташлади. Бечора ари бу чўпни кема қилиб, сув балосидан қутулди.
Орадан кўп ўтмади. Бир бола тузоқ қўйиб, кабутарни тутмоқчи бўлди. Ари буни кўрган замон келиб, боланинг қулоғини чақди. Бола қулоғининг аламидан тузоқни ташлаб, қулоғини ушлади. Кабутар вақтни ғанимат билиб, учиб кетиб, тутқунликдан қутулди.
Ёлғон дўст А. Авлоний
Бир вақт икки киши дўст бўлиб сафарга чиқишар эди. Бир тоғ ичидан кетиб борганларида узоғдан бир йўлбарсни кўрмишлар. Дўстларнинг бири дархол югуриб, бир дарахт устига чиқибди.
Иккинчиси шошилиб қолиб, нима қилишини билмай, ерга чўзилиб, ўлганга ўхшатиб ётибди. Йўлбарс келиб, искаб-искаб ўлик гумон қилиб, қайтиб кетибди. Ўртоғи дарахтдан тушиб:
- Биродар, йўлбарс қулоғингга нима деб сўзлаб кетди,-деб сўрабди. Йўлдоши:
- Оҳ, дўстим, Шодлигингда ўртоқ бўлиб, ғам вақтингда ташлаб қочадиган номард кишилар ила йўлдош бўлма! деб сўзлаб кетди,-деб жавоб берибди.


Мақоллар
Яхшини, ёмонни кунда сина.
Дўстлик синовда билинади.
Дўст бошингга иш тушганда билинади.
Мерган овда, ботир ёвда билинар.
Дўст - дўстнинг ойнаси,
Дўст минг бўлса ҳам оз.
Душман бир бўлса ҳам кўп,
Дўстлик барча бойликдан афзал.