Ўзбекистон халқаро ислом академияси

2. Abu Bakr (r.a)ning zakotni man’ qiluvchilardan tutgan o‘rni
Abu Bakr (r.a) ning (ulardan) tutgan o‘rni avvaldayoq ravshan edi. Zakotni man’ qiluvchilarga qarshi kurashish murtadlarga qarshi kurashish hukmida bo‘lib vojib edi. Umar (r.a) esa zakotni man’ qiluvchilarga jang qilishga qarshi turib, ularni murtad deb nomlamas edi. U kishini bunga undagan narsa payg‘ambarimizning ushbu hadislari edi: "Odamlar bilan to ular "La ilaha illAlloh" deb aytgunlariga qadar urush qilishga buyurildim. Kimki o‘shani aytsa, mendan moliyu jonini saqlab qoladi, lekin (din) haqi bundan mustasno. ularning hisobi Allohgadir".

Vaziyat shu qadar og‘ir ediki, hatto musulmon davlatini qulatib yuborishiga yaqin qoldi. Bunday sharoitlarda talab etiladigan ish agar ular bilan jang qilish zarur bo‘lsa, jangni hech bo‘lmasa kechiktirib turish, uni qo‘zg‘amaslik edi. Lekin Abu Bakr (r.a) "Zakotni berishdan bosh tortish din ruknlaridan muhim bir ruknni buzish, degani. Bunda e’tiborsiz bo‘lish esa boshqa ruknlarni ham buzishga olib kelishi mumkin", deb o‘yladi va "Allohga qasamki, namoz bilan zakotni orasini ajratganlarga qarshi albatta jang qilaman, chunki zakot - molning haqi. Allohga qasamki, agar ular Rasululloh (s.a.v) (s.a.v)ga ado etishib kelgan arqonini ham menga berishdan bosh tortishadigan bo‘lsalar, o‘shani ustida bo‘lsa ham ular bilan jang qilaman" deb qat’iy turdi. Umar (r.a) hech qancha vaqt o‘tmay Abu Bakr (r.a)ning yuqoridagi fikrlari bilan qanoatlandi va Abu Bakr (r.a) tutgan yo‘li haq va to‘g‘ri ekanini tushunib etdi. Zero zakotni berishdan qaytgan odam, agar uni qo‘lidan tutilmasa, fursat o‘tmay namozni o‘qishdan ham qaytib ketadi. so‘ngra esa borib-borib dindan ham qaytib, murtad bo‘lib ketadi. Bu esa Abu Bakr (r.a) tarafidan Allohning nusratiga qat’iy ishonch ham edi. Abu Bakr (r.a) islom lashkarini o‘n bir bo‘lakka bo‘lib, har biriga bir amir ta’yin etdi. Bular Xolid ibn Valid, Ikrima ibn Abi Jahl, Amr ibn Osss va boshqalar edi.