Yo. Abdullayev, T. Qoraliyev, sh. Toshmurodov, S. Abdullayeva

 

 

Ikkinchi yondashuvda

 esa aktiv va passivlarning real hayotga mos 

kelmasligi asos qilib olingan. Chunki eng katta bank ham moliya-kredit 

siyosatidagi o‘zgarishlar, iqtisodiy inqirozlar va boshqa o‘zgarishlardan 

kafolatlanmagan. Bunday o‘zgarishlar ayniqsa, bozor iqtisodiyotiga 

o‘tish yo‘lidan borayotgan davlatlarga xos bo‘lib, u bank likvidligini 

ta’minlash zaruriyatini, ya’ni tijorat banklari aktivlari va passivlarini 

samarali boshqarishni talab qiladi. 

Aktivlarni boshqarish 

nazariyasi quyidagi uslubiy qoidaga 

asoslanadi: 

Birinchidan, 

tijorat bank mablag‘larini qisqa muddatli ssudalarga 

berganda uning likvidligi saqlanadi. Bu qoida ba’zi g‘arb davlatlari 

qonunlarida o‘z aksini topsa-da, amaliyotda esa u «ikkinchi darajali 

zaxiralar» nomini olgan.