Yangiasr avlopi

kashlik, xudbinlik va razillik hidi anqib turganga 

obcshardi.  Bernard  Xigginbotam  opasining  eri, 

Martin  uning  felini  ju d a  yaxshi  o‘rganib  olgan 

edi.  Martin o‘z kaliti bilan eshikni ochdi va zina- 

dan  uyning  ikkinchi  qavatiga  chiqdi.  Pochcha- 

si  shu yerda yashardi.  Dolcon  pastda  edi,  lekin 

chirigan  sabzavotlaming  qolan sa  hidi  bu  yerga 

ham  yetib  kelardi.  Martin  zim-ziyo  yolakdan 

otib borarkan,  bir gala jiyanlaridan kimdir unu- 

tib  qoldirgan  o^inchoq aravaga qoqilib  ketdi-da, 

eshikka o‘zini qattiq urib oldi.  «Xasis, -  deb o“yla- 

di  u,  -   uydagilar  peshanalarini  g4irra  qilmasin 

deb,  gazga  ikki  sent  ortiqcha  tolashga  qizg‘an- 

chiqlik  qiladi».  U   eshikning  bandini  timirskilab