etish niyatida devorda osilib turgan xromolitog-
rafiyaga qaradi. Qaradi-yu, taajjublandi. Bu su
rat hamma vaqt unga yoqardi, lekin hozir uni
go у о birinchi marta ko‘rayotgandek boldi. Bu
kulbadagi barcha narsalar singari shu surat ham
uchinchi darajali bema’ni bir matax edi. Birdan
uning ko‘z oldida hozirgina o‘zi chiqib kelgan uy
gavdalandi, shunda u aw aliga devorlardagi su-
ratlarni, keyin esa, xayrlashuv paytida navozish
tabassum bilan qolini siqqan qizni ko‘rdi. U
o‘zining qayerdaligini, Bernard Xigginbotamning
shu yerda o‘tirganini ham unutib qo^di, faqat
nomi yuqorida zikr etilgan jentelmenning unga:
- Nima, ko'zingga arvoh ko‘rindimi deyman? -
Do'stlaringiz bilan baham: |