Yangiasr avlopi

Oh, juda quling o‘rgilsin qiz ekan-da!  Meni uyga 

Bill sudrab keldi.

Martin  «eshityapman»  degan  ma’noda  bosh 

irg‘ab qo^di, hamsuhbatining kim bolishidan qatl

yana

---

62

Jek  London

nazar,  gapiga  e’tibor  bermayotganini  shu  yo'sin- 

da namoyish qiladigan g'ayrishuuriy odati bor edi 

uning. Keyin u o‘ziga ШЬ qolgan qahva quydi.

-  Bugun «Nilufar»ga raqs tushgani boramizmi?

-   deb  so'radi  Jim.  -   Pivo  boladi.  Temeskaldan 

yigitlar kelishsa, mushtlashish bolmay iloji yo‘q. 

Men,  albatta,  parvo  ham  qilmayman  bunga. 

Baribir,  qizimni  boshlab  boraman.  Uf!..  Og‘zim 

judayam  bemaza  bo lib  ketibdi-da.  Nima  balo 

boldi o‘zi!

U  aftini  bujmaytirib,  bir  qultum  qahva  bilan 

shosha-pisha og‘zini chayib tashladi.

-  Sen Juliyani taniysanmi?

Martin bosh irg‘adi.

-  U hozir men bilan yuribdi, -  deb tushuntirdi 

Jim.  -   Qiz  emas,  xuddi  popuk  deysan!  Sen  bi­

lan tanishtirardim-u,  lekin o'zingga og‘dirib  ola- 

san-da.  Nimaga qizlar nuqul senga osilisharkin, 

о lay agar tushunsam. Har qanaqa qizni ham bir 

boqishda  o'zingga  og‘dirib  olganingni  ko‘rsam, 

shunaqayam alam qiladiki kishiga.

-   Sening  bitta  ham  qizingni  o'zimga  og‘dirib 

olganim yo‘q hali,  -  dedi  Martin loqaydlik bilan.

-   Nonushta  qilib  bolmaguningcha,  baribir  ket- 

maysan deyman.

-  Nega endi,  -  deb  e’tiroz bildirdi Jim,  -  Meg- 

gi-chi?

-  E, u bilan hech qanday aloqa qilmaganman. 

0 ‘sha  safardan  keyin u bilan  hatto  raqsga ham 

tushmaganman.

-  Ana  shunaqa-da,  -   deb  yubordi  Jim,  -   sen 

u  bilan  faqat  raqsga  tushib,  bir-ikki  marta 

ko‘z  qiringni  tashlab  qo^gansan-u,  qiz  tayyor

---

Martin  Iden

63

bolgan-qolgan!  Ehtimol,  ko'nglingga  hech  nima 

kelmagandir  ham.  Ammo  u  o‘shandan  keyin 

menga  qiyo  ham  boqmay  qoydi.  Qachon  qa- 

rasang,  faqat seni  so'raydi.  Agar xohlasang,  sen 

bilan darrov uchrashishga rozi bolardi.

-  Lekin men uchrashishni xohlamadim-ku!

-  Ahamiyati yo‘q. Baribir meni iste’foga chiqa- 

rib  yubordi,  -  Jim  Martinga havas  bilan  tikildi.

-  Qanaqa qilib rom qilasan-a, Mart?

-  Ularga uncha parvo qilmayman, vassalom.

-   Bundan  chiqdi,  o'zingni  ular  bilan  hech 

ishing yo'qday qilib ko‘rsatarkansan-da, a? -  deb 

surishtirardi Jim.

Martin nima javob qilsam ekan deb, bir daqiqa- 

cha о у  lab qoldi.

-  Balki, shu ham ta’sir qilar. Lekin meni chin- 

dan  ham  ular  bilan  hech  ishim  yo‘q.  Sen  ham 

o'zingni  shunaqa  ko‘rsatishga  urinib  ko£r,  zora 

kor qilsa.

-   Es-siz,  kecha  Raylinikida  yo‘q  eding-da,  -  

deb yubordi birdan Jim. Uning gapida na mantiq 

va na ma’no bor edi, -  u yerga G‘arbiy Oklenddan 

Kalamush laqabli bir olifta yigit keluvdi.  Musht- 

lashishni  unga  chiqargan  ekan!  Yigitlarimizdan 

bittasi  ham  uni  yiqita  olmadi!  Hamma  sening 

yo'qligingga achindi!  Kecha  qayoqda  daydib yu- 

ruvding о‘zing?

-  Oklendda edim, -  deb javob qildi Martin.

-  Teatrdamiding deyman?

Martin oldidagi taqsimchani nari surib qoyib, 

eshik tomon yurdi.

-  Xo'sh, raqs tushgani borasanmi? -  deb qich- 

qirdi Jim uning orqasidan.

---

64