Xamsa alisher Navoiy xamsa

Elni bu may ayladi bir-bir adam,

Navbat erur bizga dog‘i dam-badam.

Ohki, umrim bilimsizlik bilan o‘tdi.  O lim  vaqti 

yetganda xijolatlikda qoldim. Kerak vaqtda -  umr 

kuni  tamom  uyquda  qoldim,  endi  uyg‘onsam, 

shorn  vaqti  bolibdi.  Shu  vaqtgacha  qiladigan 

ishimni  bilmadim.  Ish  qilish  kuni yetganida  ish 

qila  olmas  kunim  kelishini  bilmadim.  Tiriklik 

choglm   bolur-bolm asga  nobud  boldi,  o'zimni 

oldirsam ham endi nima foydasi bor?

---

Vaqt kam-u,  уоЧ uzun-u may achiq,

A s m  qatig‘ hoi yetibdur qatiq.

Agar  Allohning  o‘zi  rahm  qilib  kechirmasa, 

mening holimga ming qatla voy!  Qazo umr kunla- 

rini bolaklarga bolib  beradi,  har biri bir narsaga 

moljallangan:  o‘n yoshgacha -  g'aflat,  erkin hayot 

kechirishga,  yigirmagacha  -   bilimsizlig-u  mastlik 

bilan band bolish mumkin. Otti

z

 bilan qirq ichida 

aysh qilish, vahki, u ham menga nasib etmadi. In­

son ellik yoshga borganda taraqqiy qilishi mumkin 

emas, oltmish yoshida esa ishi tanazzulga -  pastga 

tushish  bolib  qoladi.  Yetmish  yoshda  turishing, 

saksonda otirishing farzdir. To‘qson yoshda yiqil- 

moq, yuz yoshda j on tarkini qilish kerak.