Xamsa alisher Navoiy xamsa

Ulus ichra e ’zoz qilg‘il meni,

Ato,  deb sarafroz qilgHl meni.

Xiroj  haqida  sen  yuborgan  maktubda  a^ilgan 

edi, shuning uchun xiroj haqida indamay qo^a qol. 

Xiroj istamakdan maqsad mol esa, dur-u lal bizda 

behaddur.  Qachon  zarur bolsa,  ulardan  mol-kol 

toldb tashlayman.  Necha vaqt bolsa ham,  sening

---

manziling kishvarimizning istalgan gulzorida bolsin. 

Bu yerda sen istagancha istiqomat qil, jo‘nash vaq- 

ting  tayin  bolgach,  uzatish  odatimizga  ko‘ra  sen 

bilan  xayrlashaylik.  Bu yashirin  so‘zlarimni  ham 

bajargin. Bu xil ishni o‘zim o^lab topdim», -  dedi.

Iskandar Xoqonning barcha so'zlarini qabul qil­

di va shu tarzda ishni amalga oshirdi. Xos xizmat- 

korlarini chaqirib dedi: «Burun qollaridan arqonni 

oling, keyin oyoqlarini banddan bo‘shating. Yaxshi 

so'zlarga usta ekan. Dengiz bilan kon orasiga sulh 

soldi, ya’ni mening bilan Xoqon orasiga sulh soldi. 

Shohona to‘nlar kiydiring, muncha pul berib, ol- 

dimga keltiring».

Shoh  buyrugl  darhol  ijro  etilgach,  Iskandar 

elchiga:  «Kechgacha  shu  yerda  damingni  ol-da, 

qorongl tushishi bilan yolga ravona bol», -  dedi. 

Elchi  mehmonxonada  kechgacha  dam  oldi-da, 

yuzidan niqobini olmay, Chin chegarasigacha shu 

tarzda bordi.  Oy chiqqach, tog‘ va dasht bo'ylab, 

oldin yuborgan  elchisi bilan birgalikda ketishdi. 

Shoh  o‘z  chodiriga yetib  borgach,  otni  sherigiga 

topshirib, shohparda ichiga kirdi.

Tong payti Iskandar odamlarni chodiri atrofiga 

yig‘di-da,  farmonni tez bajaruvchi bir navkariga: 

«Xoqon  sari  borib,  mendan  salom  ayt  va  ginani 

qo'yib,  sulhga kirishgil.