Xamsa alisher Navoiy xamsa

«K-еу,  shahanshohi gardunsarir,

Sariringga y o ‘q avji gardunnazir.

Hamisha jahonpahlavon bo‘lg‘asen,

Jahon ahlig‘a komron bo‘lg‘asen.

---

Bu himmatki b&nrdsh sanga beniyoz,

Erur shahlig‘ingg‘a jahon mulki oz.

Demon loyiqing ikki olam edi,

Ki o*nbo4sa erdi,  dagH kam edi.

Sen  ota  va  o‘g‘illik  so'zini  aytding.  Men  bu 

so'zlami gumon ham qilmagandim. Meni bunday 

oliy maqomga ko'tarishingni xayolimga ham keltir- 

magan edim.  Garchi senga mendek ota yarama- 

sa ham,  ammo  bunday demoq men uchun xato 

bolurdi.  Sadafning  otasi  gavhar  bolsa,  gavhar 

zotining  sharafi  kamayib  qolarmidi?  Bu  eh- 

soningga garchi loyiq bolmasam-da,  sadaf bilan 

dur holidan yo‘q deya olmayman.

Va  lekin  boshqa  so‘zlarni  ham  ayon  qilding, 

ular ham hozir aytganimizcha bor. Kelishdan ma- 

qsadim, sen bu sirni elga fosh qilmagil, elchilarga 

qilinadigan mulozamat bilan bugun shorn bolgach 

uzat. Elingga: «Bu kelgan elchi yarashish haqida 

gapirgan edi, qabul qildim», -  deb elon qil.

Tong otgach, qoshimga elchi yuborib, meni darg- 

ohin^a taklif et, men ham sening chaqiriglngga amal 

qilgan bolib kelay. Meni ko‘rganda, el ko'rgandek 

ta’zim ayla, ota-bobolarimizdan qolgan mamlakat- 

larimizni birga qo‘shgandek bolaylik.