Xamsa alisher Navoiy xamsa

«B o ‘yla majruh-u notavondurman,

Notavon jism-u, xasta jondurman.

Kel-vu o ‘lg‘on tanimga jo n  bo4geil,

Jismima moyayi ravon b o ‘lg‘il»

kabi ta’sirchan so'zlami yozgan edi.

---

Yana Xorazm shohiga ham maktub yozib, unda 

xojaga Xorazmning bir yillik molini berib, uni tez- 

lik bilan  o‘z  tomoniga jo'natishi  buyurilgan  edi. 

Choparlar shamoldek tez yurib,  Xorazmga yetib 

bordilar-da,  xojaning  bog'ini  topib,  maktubni 

qoliga  tutqazdilar.  Xoja uni  olgach,  sajda  qilib, 

Diloromga yollangan xatni ham egasiga topshirib, 

ikkovlarining  boshlari  osmonga  yetdi.  Xorazm 

shohi esa o‘ziga yuborilgan maktubni o‘qib, darhol 

Bahrom buyrug'ini bajo qildi: xazinadan tegishli 

mablag'ni olib, xojaga yetkazdi. Xoja-yu Dilorom 

yanada  shodlanishib,  Bahrom  taxti  tomon  y o l 

oldilar-da,  tez  yurib  ko‘zlagan  manzillariga  ya- 

qinlashdilar.

Karvon  bilan  shahar  orasida  bir  manzil  ma- 

sofa qolganida shoh kechasi,  barcha uxlayotgan 

mahalda yashirincha o‘z gulchehrasi tomon yol 

olib,  saharda  karvon  qo'ngan joyga yetib  keldi. 

Bu payt karvon ahli shirin uyquda edi. Chashma 

boshida katta bir chinor bolib ichida g'ordek kavak 

kotinib turardi. Chashma oldiga qurilgan chodir 

uy ichida esa Dilorom uxlab yotardi. Shoh otini bir 

toshga mahkam  qilib  bogladi-da,  chinor tomon 

yurdi. Keyin chinor bag'ridagi g‘orga qadam bosib, 

u yerdan Diloromga nazar tashladi.  Ko‘p otmay, 

parivash  ham  uyg'onib  ketdi  va  oldin  Tangriga 

shukrona aytib sajda qildi-da, keyin qoliga chang- 

ni olib oshiqona ashula boshladi.  Unda Dilorom 

shoh firoqidan nola qilib,  uning ishtiyoqidan oh 

chekardi.  So‘ng  u  chashma  oldiga  borib,  yangi 

bir  ashulani  kuylay ketdi.  Shoh  dildorining  har 

bir ashulasini tinglar ekan, ko‘zidan g'amli yosh­

larini oqizib, o'zidan ketardi. Dilorom esa boshqa 

bir ashulani kuylarkan, shunday fig'on cheka »di:

---