A k s iy a d o r L ik k o m paniyasi bosh t a h r ir iy a t I t o s h k e n t

58
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

og‘iz  ortiqcha  gapirib  ko ‘rsin-chi!  0 ‘sha  qish  kechasida 
aytgan  gapini  qaytarolm aydi  deysizmi?
N im a  qilsin?  D ardini  kimga  aytsin?  Otasigami?  Yo 
onasigam i?  “ 0 ‘zing  kngil  q o ‘yib  tekkansan” ,  deyish- 
maydimi?
U  bahorda  bo  asi  tushganidan  keyin  juda  c h o ‘kib 
qolgan  edi.  Y o‘q,  xayriyat,  tole  yana  farzand  ato  qildi. 
Faqat  erining  insofga  kelm agani  o ‘rtaydi  M uqaddam ni. 
Bugun  A nvar  kelib  ketganidan  keyin  M ardon  akasining 
siltab-siltab  gapirishi  nim agadir  yana  og‘irroq  botdi 
unga...
...  A lim ardon  m ashinasini  garajga  kiritib  q o ‘yguncha 
yarim   kechadan  osliib  ketdi.  U  vannaga  tushdi.  Shalabbo 
b o ‘lib  ketgan  kiyim larini  alm ashtirdi-da,  o ‘z  xonasiga 
kirdi.
Devorga  qim m atbaho  gilam lar  qoqilgan,  shiftdagi 
kattakon  billur  qandil  uy  ichini  m unis,  erkalovchi 
nurlarga  to ‘ldirgan  edi.
A lim ardon  deraza  oldida  turgan  royal  qopqog‘ini 
ochib,  chala  boshladi.  M ashhur  “ Oqqush  k o‘li”  bale- 
tining  j o ‘shqin  ohanglari  xonani  to ‘ldirib  yubordi. 
A lim ardon  un dan   har  gal  yangi  ohang  topar,  kuyning 
sehrli  olam iga  kirib  ketardi.
Bir  m ahal  u  eshik  ochilganini  ko ‘rib,  yonlam asi 
burilib  qaradi.  Eshik  oldida  M uqaddam   turar,  aftidan, 
bir  nim a  dem oqchi  b o ‘!ar,  am m o  eriga  xalaqit  berishdan 
c h o ‘chir  edi.
—  N im a  gap?  —  dedi  A lim ardon  nihoyat  notadan 
bosh  ko‘tarib.
—  0 ‘rtog‘ingiz  keldi...
A lim ardon  kipriklarini  pirpiratdi:
—  Kim?
M uqaddam   bir  nafas jim   qoldi-da,  sekingina  aytdi:
—  Anvar.
—  K i-i-im ?  —  dedi  AJimardon  c h o ‘zib.  K o‘zlari 
chaqnab  ketdi.  M uqaddam   indam ay  turaverdi.
—  N im a  xizm atlari  bor  ekan?!  —  dedi  A lim ardon 
jerkib.
—  T o ‘y  qilayotgan  em ish.  —  M uqaddam   eriga  xotir- 
jam   tikilib  turib  qo  shib  q o ‘ydi:  —  Shanba  kuni...
A lim ardon  uning  kimga  uylanayotganini  bilgisi  keldi- 
yu,  so ‘ram adi.  “ M enga  nim a?!”  U   M uqaddam ning  bili-
59
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

nar-bilinm as  dog‘lar  paydo  b o ‘lgan  chehrasidan  m a’no 
uqm oqchi  b o lg an d a y   kziga  qarab  turib  so‘radi:
—  Q achon  keldi?
—  Hali,  —  dedi  M uqaddam   yana  o ‘sha  ohangda.
A lim ardon  indam asdan  royal  ustiga  egildi.  Endi  chala
boshlagan  edi,  xotinining  nozik  kafti  yelkasiga  tekkanini 
sezib  to ‘xtadi.
—  Borasizmi?  —  M uqaddam ning  qaynoq  nafasi 
uning  qulog‘i  ostida  pichirladi.  —  Tayinlab  ketdi.  — 
M uqaddam   uning sochlarini  barm oqlari  orasiga  olib  sila- 
di.  C ham asi,  u  bugun  erining  o ‘ziga  m ehribonroq 
bo ‘lishini  ayniqsa  xohlar,  bu  narsa ju d a  m uhim dek  tuyu- 
lardi.
Am m o  AJimardon  uning  q o ‘lini  siltab  tushirdi.
—  K o‘p  suykalaverma!
M uqaddam ning  xrligi  kelib,  ko ‘zida  yosh  halqalan- 
di.  “ N ega  hadeb  jerkiydi?  N im aga  xor  qiladi?  Axir  u 
ham   um id  bilan  uyim -joyim   deb  yuribdi-ku!”
M uqaddam   erining  ataylab  shunday  qilayotganini 
payqadi-da,  bir  am allab  ko ‘z  yoshini  yutib  yubordi. 
S huncha  paytlardan  buyon  yuragining qaysi  bir  ko‘chasi- 
da yashirinib  yotgan  qaysar g‘azab  tuyg‘usi  lop  etib yuza- 
ga  chiqdi.
—  N im aga  siltaysiz?!  —  dedi  lablari  pirpirab.
A lim ardon  notadan  ko ‘z  uzib  qaradi-da,  uning  gapi-
ni  eshitm aganday  erm ak  qilib  kuldi.
—  Anvar  akangizni  m ehm on  ham   qildingizm i?
M uqaddam   g‘azabdan  titrab  pichiriadi:
—  Ha!  Qildim!
A lim ardon  boyagidan  ham   yoyilib  kuldi.
—  Yig‘lab  ko ‘rishgandirsizlar?..  Bir  vaqtlar  yaxshi 
ko‘rardingiz...Sog‘inib  qolgansiz...
M uqaddam   uning  yuziga  tarsaki  q o ‘yib  yuborgisi 
keldi-yu,  z o ‘r-b azo‘r  o ‘zini  tiydi.  Alam  bilan  yer  tepib 
chinqirdi.
—  Bo‘ldi!
U   jahld an  oy o q -q o ‘llari  qaltirab,  erining  tepasida 
turar,  boshqa  payt  bo‘lsa  yig‘lab  yuborgan  bo ‘lar,  lekin 
ko‘z  yoshi  ham ,  o ‘kinchi  ham   allaqayoqqa  yo‘qolgan, 
uning  ko‘nglida  faqat  g ‘azab  qolgan  edi.
—  H am m ani  o ‘zingizga  o ‘xshatmang!  —  dedi  k o ‘zlari 
yonib.