Uygur, qaqauz, quzey

(Dağıstan ədəbiyyatı
antologiyası, 1959:136-139).
Sovet dövründə doğulub boya başa çatan İbrahim Kerimov 
(1922), Mahammatsultan Yahyayev (1922), Bammat Atayev 
(1925), Şarip Alberiyev(1926), İzamit Asekov (1928), Mikayıl 
Abukov (1929), Abdulmejid Mejidov (1936), Akay Akayev 
(1933), Mustafa Huseyn (1935) və b. qumuq ədəbiyyatının in- 
kişafında xidməti olan ədiblərdəndirlər.
İbrahim Abdulkerim oğlu Kerimov 
(1922, Dağıstan 
MSSR-in Buynaksk rayonunun Töben (Aşağı) Cenqutay kəndi). 
1938-ci ildə orta məktəbi bitirib kəndlərində və qonşu Töben 
Qazanış, Töben Cenqurtay kəndində müəllim işləmişdir. 1940- 
cı ildə Buynaksk şəhərindəki pedaqoji texnikuma qəbul olsa da 
oranı bitirə bilmir. Onu da İkinci Dünya Savaşına göndərirlər. 
1943-cü ildə yaralandığına görə ordudan azad edilən gənc şair 
Dağıstan Pedaqoji İnstitutunun qiyabi şöbəsində oxumuş, 1945- 
ci ildə institutun dil və ədəbiyyat fakültəsini bitirərək kənd- 
lərində rus dili müəllimi və məktəb direktoru işləmişdir.
1947-49-cu illərdə „Lenin yolu“ qəzetində ədəbi işçi işlədik- 
dən sonra Moskvada SSRİ EA Dilçilik İnstitutunun aspirantu- 
rasında oxumuşdur. Dilçilikdən yazdığı elmi işə görə ona 1953- 
cü ildə fılologiya elmləri namizədi adı verilir. Sonralar fılologiya 
elmləri doktoru, professor olan İbrahim Kerimov Dağıstan Pe- 
daqoji İnstitutunda ümumi dillər kafedrasının müdiri və Dağıstan 
məktəblərinə müəllim kadrlarının hazırlanması sahəsində çalışır.
İlk yaradıcılığa rayon və respublika qəzetlərində çap etdir- 
diyi şeirlərlə başlayan İbrahim Kerimovun 1947-ci ildə „Na- 
rat“ (Şam ağacı) şeir kitabı nəşr olunmuşdur. 1949-cu ildə

---

„Gəlişmiş“ (Nişanlı) poemasını nəşr etdirən şair 1950-ci ildən 
nəsr yaradıcılığına keçir. „Suvnu şavası“ (Suyun parıltısı), 
„Ullu Ural“ (1953), „Ürtlü qızlar“ (1958), rusca „Altyus üfü- 
qü“ (1954), „Yolun başı“ (1956), „Maqaç“, „Teren bulak“ adlı 
roman, povest və hekayələrini çap etdirir və 1986-cı ildə „Yırçı 
Kazak“ romanını yazır