316
1.
Muammoli holat sifatida qarash.
2.
Berilgan shart asosida subyekt faoliyatining maqsadi sifatida qarash.
3.
Masalaning belgili xarakterdagi talqinini qarash.
Birinchi yo‘nalish bo‘yicha A.M.Matyushkin “masala” va “muammoli holat” tushunchasini
farqlab, “masala” tushunchasini harakatning maqsadini, harakatni bajarish shartlari va bajariladigan
harakatning ayrim talablarini o‘z ichiga olgan intellektual topshiriqlarni bajarishda ishlatilishini
ta’kidlaydi.
Masalani yechish degan so‘z, bu berilganlar va izlanadiganlar orasida aloqa, muammoli holatni
o‘rnatish demakdir. Psixologlar fikricha kishilar uchun muammoli holatni yaratish negizida
kelishmovchilik va ziddiyat turadi. Demak, masala yuzasidan ziddiyat kelib chiqdimi, bu jarayon
ko‘pchilik orasida, turli xil qarashlar va bilimlarning o‘rtaga tashlab, fikr bildirishlar natijasida hosil
bo‘ladi. Bundan shu ma’lum bo‘ladiki, masalani birinchi yo‘nalish bo‘yicha, muammoli holat sifatida
qarab yechish sinfda o‘quvchilar orasida o‘zaro munozara va muhokamani keltirib chiqaradi. O‘quvchilar
o‘z o‘zidan masala muhokamasiga kirishishar ekan, berilgan masalani yechishning yo‘lini qidirib, bir
masalani yechishning turli usullarini o‘rganib borishadi. Shu bilan birga masala turli tomondan talqin
qilinib turlicha yondashib yechilar ekan, bu orqali o‘quvchilarda uchraydigan muammoli holat yuzasidan
yechim topish ko‘nikmasi shakllanadi, ularning mantiqiy o‘ylab ish qilish qobiliyatlari oshadi,
tafakkurlari rivojlanadi.
Shuni ham ta’kidlab o‘tish lozimki, ayrim hollarda bir o‘quvchi uchun muammoli hisoblangan
holat boshqa bir o‘quvchi uchun muammoli bo‘lmasligi mumkin. Bu bevosita o‘quvchilarning bilim
salohiyatlariga, biluv imkoniyatlariga bog‘liq. Berilganlar va izlanayotganlar orasidagi farq masalani
yechayotgan o‘quvchilarning intellektual imkoniyatlariga bog‘liq. Bu kabi sinf o‘quvchilari orasidagi
farqlarning oldini olish va har bir o‘quvchining o‘z imkoniyati doirasida ularning mantiqiy tafakkurini
asta-sekinlik bilan rivojlantirishga erishish uchun darslarda o‘qituvchi o‘z mahoratini ishga solishi, sinf
o‘quvchilarining bilimidan kelib chiqqan holda ularga individual topshiriqlar tayyorlab kelishi bilan ham
ko‘zlangan natijaga erishishish bir muncha osonlashadi. Yani, intellektual imkoniyatlari yuqori bo‘lgan
o‘quvchilar uchun tayyorlanadigan topshiriqlarda intellekti pastroq o‘quvchilar uchun mo‘ljallangan
topshiriqlarga nisbatan ko‘proq noma’lumlar qatnashgan masalalar tuzish, keyinchalik esa shu
murakkabroq masalalarni intellekti pastroq o‘quvchilarga ham topshirish lozim. Bu usulni qo‘llash orqali
garchi, bu uzoqroq vaqtni olsa ham, sinf o‘quvchilarining intellekti bir qancha tenglashishiga erishish
mumkin. O‘quvchilarning intellektual imkoniyatini imkon qadar tenglashtirishga erishgandan so‘ng
guruh jamoasi bilan masalalar muhokamasini birgalikda qilish, masalani turli tomondan tahlil qilish
orqali ularning mantiqiy tafakkur ham sezilarli darajada yuqori bo‘ladi.
Yuqorida aytib o‘tganlarimizdan xulosa qiladigan bo‘lsak, boshlang‘ich sinf o‘quvchilarini
masalani muhokama qilib yechishga o‘rgatish orqali ularning mantiqiy fikrlashini oshirishga erishish
mumkin. Sababi, masalani muhokama qilib yechish mantiqiy tafakkurni rivojlantiruvchi eng muhim
vositadir.
Do'stlaringiz bilan baham: