Tug’ilgansan ozod

Aflotunning “G’or” hikoyasi qahramoni va Cho’lponning “Kecha va kunduz” romani qahramoni Miryoqub obrazining qiyosiy tahlili

“Tug’ilgansan ozod,

Mudom ozod bo’lib qol!!!

(Nazrul Islom)

Dastlab “G’or” hikoyasi bilan tanishamiz:

“Tog’lar etagida qadimiy g’or mavjud bo’lib, bu g’orda esini tanigandan beri qo’l-oyoqlari yog’och bo’laklari bilan bandilangan uch odam yashardi.Ular erta tongdan to kechgacha faqat qarshisidagi g’or devorlari va shu devorga tushib turgan soyalar harakatini tomosha qilisharkan.Bandilar shunday bandilangan ediki,yonidagi sheriklari tugul o’zini ko’rolmasdi.Ularga doim kimlardir taom olib kelib turardi,lekin bandilar o’sha odamlarni faqat soyalarini ko’rardilar.

Kunlardan bir kun shu bandilardan biri banddan ozod bo’libdi va g’orni tomosha qila boshlabdi.U esini tanigandan beri bandi bo’lgani uchun yurolmas faqat emaklardi.G’orni tomosha qilish davomida o’zidek bandilangan ikki odamni, g’or tubidagi yonib turgan alangani ko’radi.O’zidan yorug’lik taratib turgan alanga unda qiziqish uyg’otadi va u tomonga emaklab boradi.Alangani ushlab ko’rmoqchi bo’lgan odam qo’lini kuydirib oladi va alangadan uzoqlashadi.G’or og’zidan tushib turgan nur ko’zlarini qamashtiradi va u tomon emaklab boradi.Avvaliga nurda qo’lini kuydirib olaman deb o’ylab avaylabgina qo’l uzatadi,qo’li kuymaganini bilgach yorug’likka chiqadi.Ko’zlari yorug’likka o’rganguncha atrofni ko’rolmay qiynaladi.Atrofni ko’ra boshlagach g’or og’zida turib tabiatni tomosha qiladi va asli haqiqiy va chiroyli hayot tashqaridaligini biladi.O’zi chiqqan g’or turgan tog’ga qiziqib o’sha tog’ga chiqmoqchi bo’ladi va chiqadi.Tog’ga chiqib ularga ovqat olib kelib beruvchi odamlar aslida oddiy qo’g’irchoq ekanligini, o’sha qo’g’irchoqlarni ham boshqa odamlar boshqarib turganini biladi.Pastga tushgach unda ikki yo’l qoladi:1)g’orga qaytib sheriklarini ozod qilish va ularga hayot shu g’or va uning devorlari-yu soyalardan iborat emasligi tashqarida bundan ham yaxshi hayot mavjudligini aytish,agar u sheriklarini ozod qilgan taqdirda ham sheriklari unga ishonmay uni o’zini urib o’ldirishlari yo u bilan birga tashqariga chiqishlari ham mumkin.2)g’orga qaytmay tashqarida qolih shu hayotdan bahramand bo’lgan holda yashash.

Bandilikdan ozod bo’lgan odam qaysi yo’lni tanlagani noma’lum, chunki hikoya shu yerda uzilgan.

Endi hikoyadagi ramziy obrazlarga to’xtalsak:

G’ordagi uchta bandilangan bir-birini holidan bexabar odamlar--- Chor Rossiyasi mustamlakasidagi uch xon va amirlik;

Bandilarga yegulik keltirib beruvchi soyalar,aniqrog’I qo’g’irchoqlar---O’russiya amaldorlari tomonidan mahalliy xalq orasidan tayinlangan qo’g’irchoq (Cho’lpon iborasi bilan aytganda “to‘rt chaqaga qimmat qurboni zamon”) amaldorlar;

G’or tubida yonib turgan alanga ----O’rusiya amaldorlari va ularning amaldorlari tomonidan mahalliy xalq onggiga singdirilgan “o’zaro tenglik,birlik,hamma bir vaqtda ishlab, bir vaqtda dam olishi,hamma bir xil yashashi” haqidagi xalqqa hech qanday yordam bermay uning zarariga xizmat qiluvchi sotsialistik qarashlar;

G’orga tushib turgan nur----mustaqillik va hurlik;

Tashqaridagi hayot---hurlik,yangiliklarni qabul qilish,ta’limni ozod qilish,milliy an’analarni tiklash orqali erishiladigan mustaqillik;

Bandilikdan ozod bo’lgan odam--- tasodif orqali ozodlik,hurlik haqida.jadidchilar faoliyati haqida tanishib qolgan odam go’yo Cho’lp[ponning “Kecha va kunduz’ romanidagi Miryoqub “epaqa” kabi…..

“Kecha va kunduz” romani bilan tanish har qanday odam biladiki Akbarali mingboshi yonida yurib uni har qanday ishini bir zumda hal qilib berolgani uchun “epaqa” laqabini olgan Miryoqub avvaliga siyosiy hayotga qizib qoladi,noib to’raning iltimosi bilan xalqimiz tarixi,madaniyatiga oid turli qimmatli kitoblar,tarixiy buyumlarni eltib beradi va keyinchalik bu ishlari xalqiga, millatiga nisbatan “xiyonat” ekanligini tushunib yetadi----hikoyadagi odam kabi olovga talpinib oxirida o’zi kuyib qoladi.

Ishratxonadan---razillik va qabohat botqog’idan sug’irib olgan tatar ayolni uyiga---Qrimga eltib qo’yish uchun poyezdda olib ketar chog’ida toshkentli savdogar Miryoqubning ta’rifi bilan aytganda” xushmo’ylov” go’yoki u qidirgan o’sha “pir” Sharofiddin Xodjayev bilan tanishadi va u bilan bo’lgan to’rt kunlik suhbat Miryoqubning hayotini umuman boshqa o’zanga burib yuboradi.Sharofiddin Xodjayev bilan bo’lgan suhbat davomida Miryoqubning ko’zlaridagi “parda sidirib olingandek” bo’ladi : “MILLAT” degan narsasi borligini biladi,u shu paytgacha “FUQARO” deb yurganligini,shu paytgacha g’aflatdaligini anglaydi.Jadidchi bilan suhbat qurar ekan uning so’zlari quruq safsata emaligini,juada ham ta’sirli va ma’noligini biladi.U oldinlari noib to’ra va uning tarafdorlari jadidchilar nomini qo’pol so’zlar bilan tilga olishini tushunmaydi, ammo bu odam o’zlarining Shahobiddin domladan ham yaxshiroq v a ta’sirli gapirishini, hech qayerda tutilib qolmaganini uni o’zi qidirib yurgan pir ekanligini anglaydi.Sharofiddin Xodjayev Miryoqubga bir nechta maslahat va takliflar beradi.Ulardan biri quyidagicha:tatar xotin Maryamga uylanishni,uni qo’ldan chiqarmaslikni;unga farzandlari,qizlari va singillari tarbiyasini topshirishi kerakligini uqtiradi.