Husayn Voiz Koshifiy shuning uchun ham, eng awalo, olimlaming
jamiyatdagi o‘miga katta baho beradi, ustozlaming qadriga yetish
zarurligini o‘qtiradi. Ikkinchidan, ustozga hurmat odoblilik namunasi
sifatida ham qaraladi.
Voiz Koshifiy insonni bilim orqali tarbiyalash, uning aqliy
qobiliyatini o‘stirish mumkin deb bilimni insonni shakllantirish mezoni
sifatida qaraydi. Shuning uchun ham bolaga ta’lim-tarbiya beradigan
muallimning o‘zi ham bilimli, dono, axloqan yuksak bo‘lishini targ‘ib
qiladi. Shuningdek, har bir muallim ta’lim-tarbiya yoilari, uslubini
yaxshi bilishi zarur deya, ayniqsa, muallim-murabbiyning muloyim,
xushfei boiishi zarurligini ta’kidlaydi.
Husayn Voiz Koshifiyning axloqiy qarashlari ham o‘z salaflari kabi
Qur’on va Hadislardagi axloq qoidalari bilan bogiiqdir. U ilgari surgan
axloqiy tushunchalar: yaxshilik va yomonlik, adolat, burch, vijdon, or-
nomus, baxt-saodat kabilami ta’riflab, har birini insonda shakllantirish
yoilari va usullarini ham bayon etadi, ulaming tarkibiy qismlarigacha
ajratib, ijtimoiy talab darajasida tushuntiradi hamda asosiy mezonlarini
ham ko‘rsatib beradi. U axloqiylikning asosiy mezonlari deb insoniylik,
adolatlilik, so f insoniy munosabatlami biladi. Bularga teskari bo ‘Igan
xatti-harakatlar: yolonchilik, chaqimchilik, araz, hasad, baxillik,
pastkashlikni qoralab, ulardan qutulish yo ‘llarini bayon etadi.
Husayn Voiz Koshifiy har bir fikmi misol va hikoyatlar vositasida
isbotlaydi; shuningdek, axloqiy talablami ham bayon etadi. U axloqiy
qoidalaming o‘ttizdan ortig‘ini bayon etib, bular: sabr, hayo, pokizalik,
sobitqadamlik, avf, saxiylik, va saxovat, tavoze (kamtarlik), rostgo‘ylik
shijoat, hushyorlik, farosat va shu singarilardan iboratdir, deydi.
Demak, Koshifiyning axloqiy qarashlarida komil insonga xos
boigan barcha xislatlami o‘zida ifodalagan ilm-ma’rifatli, haqiqat-
parvar, adolatli, har qanday adolatsizlikka qarshi kurashuvchi olijanob
inson qiyofasini tasawur etamiz. Lekin, uning «Futuwatnomai
Sultoniy» nomli yana bir asari boiib, bu asar komil insonni
shakllantirishning aynan amaliy yoi-yo‘riqlari hisoblanadi.
Maiumki, X asrdan boshlab javonmardlik yoki futuwatchilik
harakati keng yoyilgan. Bunda barcha yosh yigitlar o‘z hayotini faqat
ezgu ishlarga, ezgu xislatlami tarkib toptirishga bag‘ishlab, zohiran va
botinan pok boiishi, o‘z ezgu niyatlarini amalga oshirish uchun jamoa
boiib uyushgan. Bunday yoshlami javonmardlar yoki futuwatlar deb
atashgan. Ular ma’naviy va jismoniy yetuklikka intilgan, mardlik va
376
olijanoblik namunasini ko‘rsatgan, ulaming o‘z jamoasi, piri, ustozlari,
yig‘iladigan joylari bo‘lgan. Sarbadorlar, Abu Muslim, Yakub ibn Lays,
Mahmud Torobiy kabi qahramonlarimiz ham o‘z vaqtida javonmardlar
bo‘lishgan.
Koshifiyning «Futuwatnomai Sultoniy» asari ham boshqa ta’limiy-
axloqiy asarlar qatori ana shu javonmardlik ilmining qoida-nizomlarini
ifoda etgan.
Futuwat (javonmardlik) ilmi ham tasawuf - sufiylikka muvofiq
kelib, insonni axloqan poklash, mehru shafqat, himmat va mardlik
ko‘rsatishni targ‘ib etgan. Tasawuf futuwatda yuksak g‘oyalaming
amaliy-ijtimoiy tadbiqini ko‘rsa, futuwat esa tasawufda nazariy
e’tiqodi asosini topgan.
Odatda, Futuwat sifatlari mavjud kishini fatiy deganlar. Fatiyning
lug‘aviy ma’nosi - yoshlik. Bu so‘z yosh yigitga nisbat berilib aytiladi.
Shu bilan birga majoziy ma’noda insoniy fazilatlar nuqtayi nazaridan
kamolot chegarasini zabt etgan odamga - yoshlarga nisbatan qo‘llangan.
Javonmardlikni mknlari (ustunlari) o‘n ikkita: oltita zohiriy va oltita
botiniydan iboratdir.
Do'stlaringiz bilan baham: