Toshkent moliya instituti mikroiqtisodiy

Maxbuslarning dilemmasi vajamiyatningfarovonligi

Maxbuslammg dilemmasi hayot vaziyatlarini ko‘p tasvirlaydi va bu yaxshi o‘yinlarda o‘yinlarchilar ishtirok etishni kellshishsada, bu hamkorlik qo‘llab - quvvatlashga qiyin bo‘lishi mumkinligini ko‘rsatadi. Shubhasiz, hamkorlik yetishmasligi bu vaziyatlar bilan shug‘ullanadiganlar uchun muammo emas. Lekin hamkorlik yo‘qligi, bir butun sifatida jamiyat nuqtayi nazaridan muammomi? Bu javob vaziyatlarga bog‘liq.

Monopol foydani saqlab qolish uchun Oligopolistlar harakat qilgan taqdirda, hamkorlik yo‘qligi, bir butun sifatida jamiyat nuqtayi nazaridan maqsadga muvofiqdir, Monopol natijasi Oligopolistlar uchun yaxshi, lekin mahsulot iste’molchilari uchun yomon. Raqobatbardosh natija jamiyat uchun yaxshi, jami ortiqchalikni maksimallashtiradi. Oligopolistlar hamkorlik uchun muvaffaqiyatsizlikka uchrasa, ular ishlab chiqarish miqdori bu maqbul darajaga yaqin boMmaydi. Boshqacha aytganda, ko‘zga ko‘rinmas qo‘l faqat samarali bozor resurslarini joylashtirishga yo‘l boshlaydi, qachonki bozorlar raqobatbardosh bo‘lsa, va qachonki bozordagi firmalar boshqa bir biri bilan hamkorlik qilish uchun muvaffaqiyatsizlikka uchrasa, bozorlar raqobtbardosh bo‘ladi.

Xuddi shunday, Politsiya bu ikki shubhali shaxslar so‘rog‘inmg sud ishini ko‘rib chiqdi. Bu Politsiya ko‘proq jinoyatchilami fosh qilish imkonini berishi uchun gumondor shaxslar o‘rtasidagi hamkorlikning yo‘qligi, maqsadga muvofiqdir. Maxbuslaming dilemmasi maxbuslar uchun dilemma, lekin har bir kishi uchun foyda bo‘lishi mumkin.

Maxbuslaming dilemmasi hamkorlikning qiyin ekanligini ko‘rsatadi. Lekin bu mumkin emasmi? Karteiler individual a’zolari uchun beriladigan rag‘batga qaramay, maxfiy til biriktirishni qo‘llab- quvvatlashga rahbarlik qiladi. Juda tezlik bilan o‘yinlarchilar maxbuslar dilemmasi (tang ahvoli)ni hal qilishi mumkin, chunki ular bir marta emas, balki bir necha marta o‘ynaydi.

Takrorlanuvchi o‘yinlarlarda nima uchun hamkorlikda ishlash osonligini ko‘rish uchun, keling bizning Duopolistlarimizga qaytamiz, ya’ni Anvar va Bahromnmg 2- rasmda berilgan qarorlariga qaytaylik. Anvar va Bahrom har biri 30 bochka ishlab chiqarishidagi Monopoliya natijasini qo‘llab-quvvatlashga rozi bo‘lishni xohlar edi. Agarda Anvar va Bahrom faqat bir marta bu o‘yinlami o‘ynasa, bu shartnomaga erishishga hech qanday istak boMmaydi. Shaxsiy manfaat ulaming har birini 40 bochka ustun strategiyasini tanlashiga olib keladi.

Endi Anvar va Bahrom ular har hafta bir xil o‘yinlar o‘ynashini biladi, deb o‘ylayman. Qachonki, ular ishlab chiqarishni pastda ushlab qolish uchun, ulaming boshlang‘ich bitimini hal qilishsa, ular ham bir partiya bo‘lsa, nima sodir bo‘lishini ko‘rsatish mumkin. Ular ulaming ikkalasi talab uchun yuksak saviyada 40 bochka ishlab chiqarishi va bir marta ishlab chiqarishiga rozi bo‘lishi mumkin edi.

Bu jazoni tahdid qilish, barcha hamkorlikni davom ettirish uchun zarur boMgan boMishi mumkin. Har bir shaxs voz kechish o‘zining foydasini 1800 so‘mdan 2000 so‘mga oshirishini biladi. Lekin bu foyda faqat bir hafta davom etishi mumkin. Shundan so‘ng, foyda 1600 so‘mga tusha boshlaydi va shu yerda qoladi. Modomiki o‘yinlarchilar kelajakdagi foyda haqida yetarlicha o‘ylasalar, ular bir martalik daromadni saqlashni tanlaydi. Shunday qilib, takrorlangan maxbuslar dilemmasining bir o‘yinlarida ikki o‘yinlarchi ham kooperativ oqibatga erishishi mumkin.