Tilshunoslik nazariyasi

Asosul-balog’-chechanlik asoslari .

Lug’atshunoslikka oid asar hisoblaniladi.

Alisher Navoiy va undan keyingi davr tilshunosligi

XV asrning 2- yarmida O’rta Osiyoda yetishib chiqqan alloma Alisher Navoiy 1441-1501 davrlarda o;z ijodi bilan tuganmas boyliklar qoldirgan alloma hisoblanadi.Allomani biz Malikul shuaro deb sharaflaymiz uning turkiy tilda yaratilgan asarlari o’zbek tilining amaliy hamda tilshunoslik fanining rivojlanishida katta manba hisoblangan.

Muhokamat ul-lug’atayn 1499 asari 2 tilde o’zbek va fors tillarining qiyosiy tahlili hisoblanadi.Navoiyning ushbu asari nafaqat o’zbek tilining nufuzi bilan birga qiyosiy tilshunoslikka va tilshunoslikning nazaryasiga kata hissa qo’shgan asar hisoblaniladi

Navoiy allomalar orasida 26 mingso’z ishlatgan ijodkor hisoblanadi.XV asrdan boshlab filologik tadqiqotlar va leksografik ishlarning asosiy maqsadi va vazifasi Navoiyning asarlari bilan bog’liq bo’lgan va bu davrdan boshlab lug’atlar yaratila boshlandi

SANGLOH- asari Mirzo Mehdixon tomonidan yaratilgan bo’lib o’zbek tilining ilk grammatikasi sifatida leksikografiya leksikologiya grammatika morfologiya sintaksis masalalari bo’yicha fikrlar yuritilgan. Bunda 5 ta kelishik shakli va olmoshlar to’g’risida ham ma’lumot berib o’tilgan.Lug’at qismida Navoiy ,Bobur ,Lutfiy asarlaridagi qiyin bo’lgan so’zlar ma’nolari izohlanib fors tilidagi tarjimalari keltirilib o’tilgan.