Tasdiqlayman” O‘quv ishlari bo‘yicha prorektor

I. Ilmiy xarakterdagi manbalar.

II. Adabiy-tarixiy, diniy-tarbiyaviy hamda huquqiy mazmundagi manbalar. Quyida ana shunday manbalarning ayrimlariga e’tiborni qaratamiz.

Ilmiy xarakterdagi manbalar:

1. Abu Hayyonning turkcha-arabcha «Kitob-ul idrok li-lisonul atrok» asari (XIV asr)

2. Jamoliddin at-Turkiyning arabcha-turkcha lug‘ati (XIV asr).

3. Alisher Navoiyning «Muhokamat-ul lug‘atayn» asari (XV asr). Sart (fors-tojik) va turkiy til (o‘zbek tili)ning she’riyat sohasidagi imkoniyatlarini qiyoslashga va o‘zbek tilining boyligini namoyon qilishga bag‘ishlangan ilmiy asar. O‘zbek tilida (turkiy til) yozilgan bu asarda sart va turkiy tillarning tabiati, o‘zbek tilining fonetik va leksik-grammatik imkoniyatlari, uslubiy xususiyatlari batafsil ilmiy dalillar bilan ochib berilgan. Shu sababdan mazkur asar tilimiz tarixini o‘rganishda qimmatli ilmiy manba bo‘lib xizmat qiladi.

4. Toli’ Imoniy Hiraviyning Navoiy asarlari asosida tuzgan turkcha-forcha «Badoe’ ul lug‘at» va «Abushqa» lug‘atlari (XV asr).

5. Muhammad Ya’qub Chingiyning «Kelurnoma» nomli o‘zbekcha-forscha lug‘ati (XVII asr).

6. Muhammad Rizo Xoksorning Navoiy asarlarida uchraydigan qiyin so‘zlarni o‘zbek tilida izohlab beruvchi «Muntaxab-ul lug‘at» (XVII asr).

7. Mirzo Mahdiyxonning Navoiy asarlari so‘zligini fors tilida izohlashga qaratilgan («Mabani-ul lug‘at») «Sanglox» lug‘ati (XVIII asr).

8. Fath Alixon Kojariyning Navoiy asarlari asosida tuzilgan va 8ming so‘z izohini o‘z ichiga olgan «Lug‘ari atrokiya» (XIX asr) asarlari shunday manbalar jumlasiga kiradi.