Bahs-munozara yoki nazorat uchun savollar
• Sug‘urtaning iqtisodiy mohiyati nimadan iborat?
• Sug‘urta qanday pul munosabatlarining yig‘indisi hisoblanadi?
688
• imtiyozli to‘lanmalar, kompensatsiyalar, subsidiyalar – uy-joy-
kommunal xizmatlariga, transport xizmatlari, sanatoriy-kurort
davolashlari va davolash vositalari bilan ta’minlash xizmatlarini
to‘lash, uy-joy sotib olishga subsidiya va boshqalar;
• sug‘urta qoplamalari – ko‘zda tutilmagan sabablar bo‘yicha
sug‘urta hodisasi ro‘y bergandagi to‘lanmalar;
• moddiy yordam – ishsizlar, qochoqlar va majburiy ko‘chib
o‘tganlarga bir martalik to‘lanmalar va boshqalar.
Moliyalashtirish manbalariga ko‘ra ijtimoiy to‘lanmalarning
quyidagi ko‘rinishlari bor:
• barcha darajadagi byudjetlardan moliyalashtiriladigan ijtimoiy
to‘lanmalar: respublika byudjetidan – urush ishtirokchilari va
nogironlarini, jangovor harakatlar faxriylarini ijtimoiy jihatdan
qo‘llab-quvvatlash
chora-lari;
mintaqaviy
va
mahalliy
byudjetlardan – mehnat faxriylari, front orti mehnatkashlarini
ijtimoiy jihatdan qo‘llab-quvvatlash choralari, turli xildagi ustama
va qo‘shimchalar;
• byudjetdan tashqari davlat maxsus fondlarining byud-
jetlaridan moliyalashtiriladigan ijtimoiy to‘lanmalar: Pensiya
fondining byudjeti hisobidan – mehnat, ijtimoiy pensiyalar, harbiy
xizmatchilar va ularning oilalariga pensiyalar; Ijtimoiy sug‘urta
fondi mablag‘lari hisobidan – vaqtinchalik mehnat qobiliyatini
yuqotganligi uchun nafaqalar, oilaviy va onalik nafaqalari va h.k.
• korxonalarning mablag‘lari hisobidan moliyalashtiriladigan
ijtimoiy to‘lanmalar – pensiyalarga ustamalar, pensiyaga
chiqadiganlarga bir martalik nafaqalar va boshqalar;
• kasaba uyushmalari mablag‘lari hisobidan moliyalash-
tiriladigan ijtimoiy to‘lanmalar – oilaviy holatlarga ko‘ra turli bir
martalik nafaqalar va boshqalar.
Yaxlit olinganda uy xo‘jaliklari daromadlarining sotsial
to‘lanmalar ko‘rsatkichi pensiyalar, nafaqalar, stipendiyalar,
boshqa sotsial va sug‘urta tushilmalarini o‘zida birlashtiradi.
Sotsial to‘lanmalarni moddiy-buyumlashgan tarkibiga ko‘ra uch
ko‘rinishga ajratish mumkin:
• pul mablag‘lari bilan yordamlashuv;
• imtiyozlar;
• natural ko‘rinishdagi yordam.
673
• nazorat;
• tartibga solish;
• rag‘batlantirish;
• ijtimoiy.
Uy xo‘jaliklari moliyasining bu funksiyalari o‘zaro bog‘langan
va bir-birini doimiy ravishda to‘ldirib turadi. Bir vaqtning o‘zida,
ma’lum ma’noda va ma’lum darajada ular o‘zlarining namoyon
bo‘lishiga qarab moliyaning umumiy funksiyalaridan biroz
farqlanishi ham mumkin.
Ma’lumki, uy xo‘jaliklarining moliyasi taqsimlash jarayonini
oxirgi bosqichgacha, ya’ni aniq individgacha yoki uy xo‘jaligining
har bir a’zosigacha yetkazadi. Uy xo‘jaliklari moliyasi taqsimlash
funksiyasining amalga oshirilishi aholi hayotiy mablag‘lari fondini
shakllantirishni taqozo etadi, insonni takror ishlab chiqarish uchun
iqtisodiy (moliyaviy) asos yaratadi.
Ma’lumki, uy xo‘jaliklarining ishtirokchilari qatoriga balog‘at
yoshiga yetmaganlar yoki yetgan bo‘lsa-da, turli sabablarga ko‘ra
ishlamayotgan oila a’zolari ham kiradi. Uy xo‘jaliklarining
hissasiga to‘g‘ri kelgan milliy daromadning bir qismi uy xo‘jaliklari
moliyasining taqsimlash funksiyasi doirasida uning barcha
ishtirokchilari o‘rtasida u yoki bu nisbatlarda (proportsiyalarda)
taqsimlanadi. Uy xo‘jaliklarining moliyasi taqsimlash funksiyasini
bajara borib, har bir shaxsni (kishini) uning hayotiyligi uchun kerak
bo‘lgan resurslar bilan ta’minlab, oxir oqibatda, ishchi kuchi takror
ishlab chiqarish jarayonining uzluksizligini ta’minlaydi. Bu o‘rinda
taqsimlash funksiyasining ta’sir obyekti uy xo‘jaligiga tegishli
bo‘lgan (uy xo‘jaligi egalik qilayotgan) daromad hisoblanadi.
Taqsimlash jarayonining subyektlari sifatida esa uy xo‘jaliklarining
barcha ishtirokchilari maydonga chiqadi.
Uy xo‘jaliklari moliyasining taqsimlash funksiyasi turli
shakllarda, jumladan, investitsion-taqsimlash funksiyasi sifatida
amalga oshirilishi mumkin. Uning bu (investitsion-taqsimlash)
shakli shu bilan xarakterlanadiki, uy xo‘jaliklari iqtisodiyot uchun
moliyaviy
resurslarni
asosiy
yetkazib
beruvchilardan
biri
hisoblanadi. Uy xo‘jaliklari daromadlarining o‘sishi bu funksiya
bajarilishining moddiy asosini tashkil etadi. Ko‘pchilik hollarda uy
xo‘jaliklarining investitsion funksiyasi faqat kapitallashtiriladigan
daromadlarning salmog‘i, ya’ni daromadning jamg‘arma sifatida
foydalaniladigani (mablag‘larni turli moliyaviy institutlarga va
674
haqiqiy ishlab chiqarishga joylashtirish) bilan bog‘lanadi. Biroq
bunday yondashuv bir tomonlamalik xarakteriga ega. Haqiqatda
esa,
o‘z
navbatida,
iste’mol
salmog‘ining
oshishi
ham
iqtisodiyotga investitsiyalarning o‘sishiga ta’sir ko‘rsatadigan omil
hisoblanadi.
Bir vaqtning o‘zida, yuqoridagi asoslarda takror ishlab
chiqarish jarayoni ishchi kuchi va shuningdek, uy xo‘jaliklarining
pul mablag‘lari bilan ta’minlanadi. Bu yerda uy xo‘jaliklari
moliyasining takror ishlab chiqarish funksiyasi alohida rol
o‘ynaydi.
Uy
xo‘jaliklari
daromadlari,
xarajatlari
va
jamg‘armalarining o‘sishi jamiyatdagi takror ishlab chiqarish
jarayoni uchun moddiy asos bo‘lib xizmat qiladi.
Bozor iqtisodiyoti sharoitida uy xo‘jaliklari mustaqil xo‘jalik
yurituvchi subyekt hisoblanadi, ya’ni uy xo‘jaliklari a’zolarining
turmush darajasi uning hissasiga to‘g‘ri kelayotgan daromadning
miqdoriga to‘liq bog‘liqdir. Turli omillar ta’siri natijasida bu hajm
ortishi yoki qisqarishi ham mumkin. Shuning uchun ham
iste’molning odatdagi darajasini ushlab (saqlab) turishni olingan
daromadlarning turli fondlarga taqsimlanishi va ularning maqsadli
foydalanishi ustidan nazorat qilishsiz tasavvur etib bo‘lmaydi.
Shuningdek, uy xo‘jaliklarining farovonligini qo‘llab-quvvatlash va
ularni taraqqiy ettirish uchun ular byudjetlarining holatlari, ularga
tegishli
bo‘lgan
daromadlarning
taqsimlanishi,
daromad
manbalarining dinamikasi ustidan nazorat ham obyektiv ravishda
zarur. Ana shularda uy xo‘jaliklari moliyasining nazorat funksiyasi
o‘zini namoyon etadi.
Uy xo‘jaliklari moliyasi tartibga solish funksiyasining
namoyon bo‘lishini quyidagi ikki nuqtayi nazardan qarash
maqsadga muvofiq:
• makroiqtisodiyot;
• mikroiqtisodiyot.
Makroiqtisodiy yondashuv nuqtayi nazaridan uy xo‘jaliklari
moliyasi, bir vaqtning o‘zida, davlat tomonidan iqtisodiyotni
tartibga solishning obyekti va instrumenti hisoblanadi. Uy
xo‘jaliklari moliyasini tartibga solaverib, davlat, eng avvalo:
• bozor
munosabatlariga
xos
bo‘lgan
daromadlarni
differensiatsiya qilish (tabaqalashtirish) muammosining o‘tkirligini
kamaytiradi;
687
uchun MHTMM tegishli byudjetlar hisobidan, boshqa subyektlar
uchun esa ularning o‘z manbalari hisobidan ta’minlanadi.
Byudjet sohasi xodimlarining mehnatiga haq to‘lash hozirgi
paytda isloh qilinmoqda. Bu narsa ushbu sohada yig‘ilib qolgan
muammolar bilan (mehnatga haq to‘lashning xodimlar malakasi
va ular ishlarining haqiqiy natijalari bilan kuchsiz bog‘langanligi,
markazdan turib byudjet sohasi xodimlari mehnatiga haq to‘lash
jarayoni ustidan to‘liq nazoratni amalga oshirishning iloji yo‘qligi
va boshqalar) bog‘liqdir.
Ijtimoiy to‘lanmalar (sotsial transfertlar) o‘zining ahamiyatiga
ko‘ra uy xo‘jaliklari pul daromadlarining tarkibiy tuzilmasida
ikkinchi o‘rinni egallaydi. Ularni turli belgilar va asoslar bo‘yicha
tasniflash (klassifikatsiya qilish) mumkin. Xususan, tasniflash
me’zonlari sifatida quyidagilarni qayd etib o‘tish maqsadga
muvofiqdir:
• iqtisodiy mazmuniga ko‘ra;
• ijtimoiy to‘lanmalarning shakli bo‘yicha;
• moliyalashtirish manbalariga ko‘ra.
Iqtisodiy mazmuniga ko‘ra ijtimoiy to‘lanmalarning quyidagi
ko‘rinishlari mavjud:
• mehnat pensiyalari bilan bog‘liq bo‘lgan to‘lanmalar -
mehnat, sotsial va harbiy pensiyalar;
• ijtimoiy xarakterdagi to‘lanmalar – kam ta’minlangan
oilalarga, bola parvarishi bo‘yicha, homiladorlik va tug‘ish
bo‘yicha);
• individual foydalanish xizmatlari bilan bog‘liq bo‘lgan
to‘lanmalar – sog‘liqni saqlash, maorif, boshqa notijorat
tashkilotlar xizmatlarini to‘lash;
• cheklangan harakatga ega bo‘lgan to‘lanmalar – ishsizlik
bo‘yicha nafaqalar, stipendiyalar.
O‘zlarining shakli bo‘yicha ijtimoiy to‘lanmalar quyidagi
ko‘rinishlarga ega bo‘lishi mumkin:
• pensiyalar – mehnat, sotsial va harbiy pensiyalar;
• nafaqalar – kam ta’minlangan fuqarolarga nafaqalar, onalik
nafaqasi, ishsizlik bo‘yicha nafaqa va boshqalar;
• stipendiyalar – oliy, o‘rta-maxsus va kasbiy ta’lim, kurslar
o‘quvchilariga, tayanch doktorant va doktorantlarga stipendiyalar;
686
• va boshqalar.
Uy xo‘jaliklari daromadlarining tarkibiy tuzilmasida mehnat
haqi asosiy o‘rinni egallaydi. Shunday bo‘lishiga qaramasdan,
bozor
munosabatlariga
o‘tilishi
bilan
uy
xo‘jaliklari
daromadlarining tarkibida uning salmog‘i biroz pasaydi. Bu
mehnat munosabatlari va moliyaviy munosabatlar tizimida sodir
bo‘lgan sifat o‘zgarishlari bilan bog‘liqdir. Bir tomondan, qisman
ish haqining o‘rnini bosuvchi va undan hayot kechirishning
yagona manbai sifatidagi yuklamani olib tashlovchi yangi
imkoniyatlar (masalan, moliya sohasida) va daromadlarning yangi
manbalari (masalan, tadbirkorlik faoliyatining kengayishi) paydo
bo‘ldi.
Boshqa bir tomondan esa, ishsizlik, ish haqining past
darajasi, uni tartibga solishning yetarli darajada samarali
bo‘lmagan davlat siyosati, xufyona iqtisodiyot hajmining o‘sishi
mehnatga haq to‘lashning yashirin, rasmiy ravishda hisobga
olinmagan shakllarining paydo bo‘lishiga olib keldi
138
. Iqtisodiyot
tarmoqlari (masalan, neft-gaz sanoatida ish haqining darajasi
maorif va qishloq xo‘jaligidagi uning darajasidan bir necha
barobar yuqori) va turli mulkchilik shakllaridagi korxonalar
(xususan, boshqa mulkchilik sohalari korxonalaridagi ish haqiga
nisbatan byudjet sohasining korxonalarida ish haqi ancha past)
bo‘yicha ish haqining tabaqalanishi
139
o‘tkir muammoga aylan-
gan.
Mehnatga haq to‘lashning quyi chegarasi davlat tomonidan
o‘rnatiladi va uni davlat mehnatga haq to‘lashning minimal miqdori
(MHTMM) deb qayd etadi. MHTMMning tarkibiga ustamalar,
mukofotlar va boshqa rag‘batlantiruvchi to‘lanmalar kiritilmaydi.
Byudjet manbalari hisobidan moliyalashtiriladigan tashkilotlar
138
Ish haqining yashirin shakllariga quyidagilar kirishi mumkin: a) to‘lov hujjatlarini rasmiylashtirmasdan turib
pul tushumlaridan to‘lanmalar; b) sug‘urta tizimi va banklarning depozit hisobvaraqlaridan beriladigan pul
yordamlari, kreditlar va to‘lanmalar; v) xodimlarga ko‘chmas mulk, uzoq muddatlarda foydalanilishi mumkin
bo‘lgan predmetlarni sotib olish yo‘li bilan natural shaklda beriladigan to‘lanmalar; g) va boshqalar. Rasmiy
statistikada mehnatga haq to‘lashning xufyona shakllarining miqdori bilvosita, balans metodi yordamida aholining
pul xarajatlari va jamg‘armalari hamda rasmiy hisobga olingan daromadlar o‘rtasidagi farq sifatida aniqlanishi
mumkin.
139
Buning aynan shunday ekanligiga ishonch hosil qilish uchun quyidagi holatga e’tibor berishning o‘zi etarli:
mamlakatimizda ayni davrda moliya-bank sohasidagi o‘rtacha oylik ish haqi boshqa sohalardagi o‘rtacha ish haqiga
nisbatan yuqoriroq. Shunday bo‘lishiga qaramasdan, hatto shu sohaning o‘zida mehnatga haq to‘lash bo‘yicha
keskin tebranish bo‘layotganligini aniqlashimiz mumkin. Xususan, davlat mulkiga tegishli bo‘lgan moliyaviy
muassasalarda ish haqining darajasi aralash va hamkorlikdagi mulkchilik shaklida bo‘lgan xuddi shunday
muassasalardagi ish haqidan ancha pastdir.
675
• aholi daromadlari manbaining tarkibiy tuzilishi va
dinamikasidagi (o‘zgarishidagi) tendentsiyalarni shakllantiradi;
• iste’molning minimal (eng kam) darajasini tartibga soladi;
• uy xo‘jaliklarining investitsion salohiyatiga ta’sir ko‘rsatadi.
Mikroiqtisodiy yondashuv nuqtayi nazaridan esa uy
xo‘jaliklarining iqtisodiyoti uning turli ishtirokchilari o‘rtasidagi
yetarli darajada murakkab bo‘lgan munosabatlar kompleksiga
asoslanadi.
Bu
munosabatlar
yosh
borasidagi
farqlar,
xarakterning belgilari, odamlarning qiliqlari, ular daromadlari va
ehtiyojlarining xilma-xil darajasi bilan belgilanadi. Shu bilan
birgalikda, faqat uning ishtirokchilari iqtisodiy (moliyaviy) qarorlar
qabul qilishda o‘zaro tushunishga ega (yakdil) bo‘lsalargina, uy
xo‘jaliklarining sog‘lom (normal) rivojlanishi sodir bo‘lishi mumkin.
O‘z navbatida, uy xo‘jaliklarining turli ishtirokchilari iqtisodiy
manfaatlarini muvofiqlashtirish ularni tartibga solish orqali amalga
oshiriladi. Bu yerda “ularni tartibga solish” deyilganda, uy
xo‘jaligining bir a’zosiga to‘g‘ri keladigan daromad bir qismining
o‘zgartirilishi nazarda tutilayapti. Demak, bundan uy xo‘jaliklari
moliyasining yana bir funksiyani – iqtisodiy birlik sifatida uy
xo‘jaligining balanslashtirilgan (muvozanatli) tarzda rivojlanishini
qo‘llab-quvvatlovchi tartibga solish funksiyasini – bajarishi yaqqol
ko‘rinib turibdi.
Uy xo‘jaliklari moliyasining rag‘batlantiruvchi funksiyasi turli
shakl va mazmunda o‘zini ifoda etadi. Bir tomondan, u o‘z o‘sib
boruvchi ehtiyojlarini (ehtiyojlarning o‘sib borishi obyektiv iqtisodiy
qonunining harakatiga muvofiq ravishda) qondirish uchun zarur
bo‘lgan daromadlarni uy xo‘jaliklari tomonidan oshirishga intilish
tufayli namoyon bo‘ladi. Boshqa bir tomondan esa, uy xo‘jaliklari
daromadlarining o‘sishi mehnat faoliyatining sifati va natijalariga
asoslangan bo‘lmog‘i lozim.
Uy xo‘jaliklari moliyasining rag‘batlantiruvchi funksiyasi aholi
real daromadlarining o‘sishiga yo‘naltirilgan ishlab chiqarish
jarayonining rivojlanishiga va samarali byudjet siyosatiga
asoslangan rag‘batlantiruvchi moliya mexanizmini yaratish orqali
amalga oshiriladi.
Uy xo‘jaliklari moliyasi amal qilishining ijtimoiy jihatlari unga
tegishli bo‘lgan yuqoridagi barcha funksiyalarning tahlilida
kuzatiladi. Shunday bo‘lishiga qaramasdan, ijtimoiy funksiyaning
uy xo‘jaliklari moliyasiga tegishli bo‘lgan alohida funksiya sifatida
676
qaralishini, ma’lum ma’noda, yetarli darajada asoslangan deb
hisoblash mumkin. Chunki uy xo‘jaliklarining daromadlari, xarajat-
lari va jamg‘armalari aholi va uning alohida guruhlari sotsial-
iqtisodiy holatini bevosita aks ettiradi, shaxsning shakllanishi va
demografik jarayonlarga o‘z ta’sirini ko‘rsatadi. Ana shu ma’noda,
uy xo‘jaliklari moliyasi jamiyat barcha a’zolarining hayotiy
ta’minlanish darajasini shakllantirish va iste’mol talabi tarkibiy
tuzilishining xususiyatlarini aniqlaydi, aholi daromadlarini taqsim-
lashdagi bog‘liqliklarni ifodalaydi, jamiyat ijtimoiy-iqtisodiy holatiga
ta’sir ko‘rsatuvchi asosiy omil bo‘lib hisoblanadi. Moliyaviy
indikatorlar (masalan, o‘rtacha jon boshiga to‘g‘ri keluvchi pul
daromadlari,
aholi
daromadlarining
differensiatsiyalanish
(tabaqalanish) koeffitsiyenti, yashash minimumi, minimal ish haqi
va boshqalar) ijtimoiy-iqtisodiy rivojlanish dasturlarining majburiy
elementi hisoblanadi, davlat ijtimoiy siyosatining ishlab chiqilishi
uchun asos bo‘lib xizmat qiladi, jamiyatning farovonlik darajasini
baholashga imkon beradi.
Uy xo‘jaliklari moliyasining samarali faoliyat ko‘rsatishi uy
xo‘jaliklaridagi
moliyaviy
munosabatlarning
masshtabi,
bu
munosabatlar namoyon bo‘lishi xilma-xilligining to‘liqligi va
ularning rivojlanishini ta’minlovchi mexanizmlarga bog‘liqdir.
Do'stlaringiz bilan baham: |