Тадбиркорлик (бизнес) ҲУҚУҚИ

Конституциянинг 18-моддасида 
белгилаб қўйилган барча 
фуқароларни тенг ҳуқуқлилиги тамойилига асло зид эмас. 
Давлат кучли ҳуқуқ-тартибот ва одил судлов тизимини яратиш, 
уни ташкилий – ҳуқуқий ва норматив таъминлаш орқали умумий 
ҳуқуқий ҳимоя тизимини доимий ва узлуксиз ишлаши учун зарур 
шарт-шароитлар яратади. Барча субъектлар ҳеч қандай тўсиқларсиз 
ва истисноларсиз ушбу тизим имкониятларидан фойдаланишга 
хақлидирлар. 
Алоҳида ҳуқуқий ҳимоя тизимидан фойдаланувчилар аҳолини 
элита қисми сифатида баҳоланмайди. Улар аҳолини бошқа 
қатламларига мансуб кишиларни ҳуқуқларини камситилиш, ерга 
уриш эвазига қўшимча имтиёзларга эга бўлмайдилар. Аксинча, 
масалан, вояга етмаганлар ва ногиронларга алоҳида ҳуқуқий ҳимоя 
тизими жорий этилмаса, у ҳолда улар бошқа кишиларга нисбатан 
имкониятлари чекланганлиги сабабли ноқулай аҳволга тушиб қолган 
булур эди. 
Шу маънода махсус ҳуқуқий ҳимоя тизими ҳуқуқ тартиботнинг 
зарурий таркибий қисми ҳисобланади. 
Шуни ишонч билан таькидлаш мумкинки, бугунги кунда 
мамлакатимизда тадбиркорлик субъектларини ҳуқуқий ҳимоя қилиш 
тизими шакллантирилди ва унинг ташкилий меxанизми яратилди. 
Бу тизимда 
тадбиркорнинг шаxси 
ҳам муҳим ўрин тутади. 
Биринчи галда тадбиркор ўз ҳуқуқларини, қонуний манфаатларини 
англаб етган бўлиши ва ҳуқуқий саводxон бўлиши лозим. Акс ҳолда 
унинг ҳақ-ҳуқуқлари ҳимоя қилиниши учун қандай тизим 
яратилмасин, у самарали фаолият кўрсата олмайди. Аслини олганда, 
тадбиркор ўз ҳуқуқ ва бурчларини билмаса ундан қандай 
фойдаланишни ҳам, уни қандай ҳимоя қилишни ҳам, ва ҳатто, ҳуқуқи 
Алоҳида махсус ҳуқуқий 
ҳимоя тизимини жорий этиш орқали 
“заиф” субъектлар бошқа субъектлар имкониятлари даражаси 
бўйича тенглашади. Демак, махсус ҳуқуқий ҳимоя тизими энг 
аввало, субъектлар тенг ҳуқуқлилигини реал жиҳатдан таъминлашга 
қаратилади. 

---

XII БОБ. Тадбиркорлик субъектларининг ҳуқуқ ва қонуний 
манфаатларини ҳимоя қилиш
340