Т о ш к е н т «маънавият» 2012

ҚИЗҒАЛДОҚ
Йигит ёшимгача қиш лоқи эдим, 
Қуёнларим қаш қа, тойчоғим тўриқ.
Бола хаёлимни олиб учарди 
Явшон тагларидан учган булдуриқ. 
Таш на қушлар келур айни туш пайти, 
Тузоқлар қўярдим сув ёқасига.
И линар олифта каклик жўжаси,
Қил тушиб чиройли бағбақасига.
Тонг чоғи турардим қушлардан бурун, 
Тинглай деб парранда куйини саҳар. 
Тўрда, қафасларда толпинар эди 
Тўрғайдан тортиб то қиртийга қадар. 
Кўнглимни тутолмас на ов, на ўйин, 
Нимадир излардим, билмайман ўзим. 
Хаёлимни олар чўлларда қуюн, 
Тепаларга ҳайрон боқарди кўзим.
И нсон бола чоқни унутарми ҳеч? 
Тегирмон ўйнардик сув ёқасида. 
Ш икоят қилардик бўғиқ ҳаётдан,
Улкан ғарамларнинг жим орқасида.
Бир дафъа саргардон, йўл канорида, 
Ясси қир бағрида сен бўлдинг дучор. 
Қизғалдоқ... ҳеч гулда бундай жило йўқ, 
Сен учун адашдим чўлда неча бор.
Сен, эй, далаларнинг тантиқ чиройи, 
Ясси тепаларнинг эй ярашиғи,
М ен ўша кунданоқ бўлдим шайдойи, 
Қолди соққаларим, олқор ошиғи... 
Қолди қафасларда каклик жўжалар, 
Қолди сулув қийғир, қолди бедана. 
Қолди қаш қа қуён, тўриқ ғўноним,
Янги савдоларга беридцим яна.
63

---

М енинг дилкаш ларим тенгдош чўпонлар, 
М енинг овунчоғим бўлди қизғалдоқ. 
Даста-даста териб келтирар эдим,
Ҳам ўйин, ҳам ю панч, ҳам дилга алдоқ. 
Ўша кундан бери ажаб мафтунман, 
Эсингдами териб йиғлаганларим. 
Эсингдами тақди олиб қўлимдан 
Сени болалиқда севган дилбарим.
М ен унга қўйгандим сенинг отингни,
У ҳам сулув эди, қирм изи чирой.
Лола юзлигимни кўролмас бўлдим, 
Далани тарк этди лола таққан ой.
М ендан йироқ тушди қизғалдокдай қиз, 
Беиш қ дил умрбод бўтадай бўзлар.
Эсиз у латофат, у дилбар эсиз,
О қ парда остида қадалган кўзлар... 
Қишлоғимдан кетдим бола чоғимдан, 
Мунча эрта тушди бошимга савдо. 
Сарғайдим, ранг ўчди ол яноғимдан,
Ёш умрим довда...
М ен бугун учратдим ясси тепада, 
Хаёлимдан ўтди болалик даври.
Қ ани жўраларим, қани лола юз, 
Бошимдан учдими эсарлик ҳоври?
Ёш бола сингари ўксиб йиғладим,
Сўдди қизғалдоқлар, сўлди чаманлар. 
М ен йигит умримга топмайман баҳо, 
Ёдимга тушганда йиғлаб кетганлар. 
Чаманзордан ўтдим, сувлари равон, 
Кўнгил, қишлоғингга мунча боғлисан. 
Ясси қирлар кўрки, сулув қизғалдоқ, 
Гулзор ўртасида турсанг ҳақлисан...
64

---

қиз
Оқшом... Тун соядай келади жимжит, 
Ҳар дам бир умрдай сезилади зил.
Ой чиққунча бунда одам бўлур хит, 
Ёрилиб кетгудай тўлғонади дил.
Яхлит бир пардага бурканур толлар, 
Тоғларнинг қораси хира ва чигил. 
Туш-тушдан учишиб келар хаёллар, 
О қ қоя, арчазор товланмас хил-хил.
Ш унда, жимжитликда аллақайлардан 
Сен аста бош лайсан роҳат маш қини. 
Одамлар туради бир-бир жойлардан, 
Дилда қўзғалади ҳаёт тош қини.
Тун сингари аста босиб келади,
Сув сингари сарин жимиб келади.
T or елидай ш ош қин эсиб келади,
Кўл мавжи сингари тиниб келади.
Бўзтўрғай сингари айтар юз наво, 
Булбул қўшиғидай жаранглар толзор. 
Бўғиқ кўнгилларга гўёки даво, 
Ж имж итликни бузиб келар шифокор.
Накдцар мунг ётар бу пардаларда, 
Ўтган умрларнинг оҳу зорими? 
Қушлар чирқилламас тол паналарда, 
Уста бармоқларнинг кўринг корини...
Тўлқинланиб учар оҳиста оҳанг, 
Тўлқинланиб учар теран туйғулар.