Antropoekologik sistemalarda insonlar va tabiiy muxitning o‘zaro ta’siri ikki yo‘nalishda amalga oshiriladi.
Ayrim individlarning va butun jamoaning ijtimoiy ko‘rsatkichlari o‘zgaradi.
Muxitning o‘zi ham odamlarning ehtiyojini qondirish jarayonida o‘zgaradi.
Odam ekologik omillarning ta’sir ob’ekti bodishi bilan birga o‘zi ham muxitga
ta’sir ko‘rsatadi.
Odamning ekologik omil sifatida o‘ziga xosligi, uning tabiatga ta’sirini ongli, maqsadga muvofiq ravishda va kuchli bodishidir.
Insonning ekologik omil sifatida o‘ziga xosligi uning faoliyati faol, ijodiy xarakterga ega bodishidir. Inson o‘z atrofida sun’iy muxit yarata olishi bilan boshqa ekologik omillardan farq qiladi. Inson uchun tashqi muxitning asosiy omillaridan biri ovqatdir. Ovqat sifatli va kaloriyaga boy bodishi, unda oqsil, yog‘ va uglevodlardan tashqari vitaminlar yetarli bodishi kerak. Organirzm uchun fermentlarni faollashtiruvchi oqsillar va biologik faol moddalarning tarkibiy qismiga kiruvchi mineral moddalar ham zarurdir.
Do'stlaringiz bilan baham: |