1
Fregat -
dengizda yashovchi katta qush.
261
qisqichbaqasimonlar va dengiz tipratikanlari singa
ri kosa bilan yopilgan bo'ladi. Ammo ularning ko-
salari tosh yoki ohakli bo'lmay, balki bir-biri bilan
bog'langan suyak plastinkadan iboratdir. Bunday
kosada kuzovkalarning yonlari qattiq va mutlaqo
egilmas uch qirrali, to‘rt qirrali yoki besh qirrali qu-
tichaga o'xshardi. Bizga go'shti juda lazzatli uch-
burchak kuzovkalar, katta ko'zlari ustida shoxga
o'xshash uzun tikanaklari bo'lgani uchun shoxdor
deb atalgan to'rt qirra kosali kuzovkalar ham uch-
radi.
Yana, qamchiga o'xshash uzun dumlari o'tkir
tikanak bilan qoplangan tukli skatlarni uchratdik.
Ular dumlari bilan hatto odam uchun xavfli dara
jada qattiq ura oladilar.
Konsel olib borgan yozuvlarda baliqlarning yana
bir necha turlari: Tinch okeanda uchratganimiz ig-
naqorinlilar; uzunburun skatlar; tangacha va tuk-
siz yalang'och elektr skatlar; uzunligi bir yarim
metr va eni bir metr, qoramtir, yelkasida marmar-
ga o'xshagan oqishroq qashqalari bo'lgan marmar
elektr skatlar va boshqalar ham bor edi.
Boshqa turlarning namunalaridan tuxumsimon
dumsiz baliqlarni; jayraga o'xshab o'zini shishirib
sharga aylanadigan, hamma yog'i tikan bilan qop
langan taram-taram chiziqli to'q jigarrang, deyarli
qora ikki tishlilarni; boshqa okeanlardagidek de
ngiz otbaliqlarini; og'izchasi juda oldinga cho'-
ziladigan va qanotga o'xshab yonma-yon joylash-
gan keng suzg'ichlari ularga juda g'alati qiyofa be-
radigan ola baliqlarni; zangor havorang chiziqlar va
tangachalar bilan qoplangan sariq qush-baliqlarni
ham qayd qilib o'tmoqchiman. Ularning go'shtlari
oq va mazali bo'ladi.
262
Shuningdek, biz o'zining juda katta suzgich-
larini yozib, ulardan yelkan sifatida foydalanadi-
gan to‘q ko‘k yelkanlilarni; erkaklari oq kumush-
rang tanasi juda uzun va ingichka lentasimon od-
diy sochdumlilarni; nihoyat Remington va boshqa
qurol fabrika egalarining tushiga ham kirmagan
aslaha bilan qurollangan hasharotlarni va bir tom-
chi zaryadlangan suv vositasida o'ldiradigan okean
pashshatutkichlarini ham ko'rdik.
21-dan 23-yanvargacha «Nautilus» sutkasiga
besh yuz qirq milyadan yo‘l bosdi. Boshqacha qi
lib aytganda, biz soatiga yigirma ikki yarim milya
tezlikda borar edik. Bunday katta tezlikda projek-
torning yorqin yog'dusiga mahliyo bo'lib bizdan
ortda qolmay suzayotgan baliqlarnigina ko'ra olar-
dik. Ammo ularning ko'pi deyarli o'sha zahotiyoq
ortda qolib, ayrimlarigina biroz joygacha biz bilan
yonma-yon suzib borardi.
Yigirma to'rtinchida ertalab biz junubiy keng-
likning 12-gradus 5-minuti va uzunlikning 94-
gradus 33-minutida joylashgan Killing orolini
ko'rdik. Bu marjon oroli bo'lib, ajoyib kokos pal-
malari bilan qoplangan edi. Bir vaqtlar bu orolga
Charlz Darvin va kapitan Fits-Roy kelib ketishgan.
«Nautilus» odam yashamaydigan bu orol sohillariga
juda yaqin o'tdi. Dragaga suvdan juda ko'p xilma-
xil poliplar, shu jumladan kapitan Nemo kolleksi-
yasidan o'rin olgan delfinlarning bir necha g'alati
nusxalari ilindi.
Tez orada Killing oroli ko'rinmay qoldi va «Nau
tilus» shimoli g'arbga, Hindiston yarimoroli bosh-
lanishining janubiy chekkasi tomon suzib ketdi.
-
Biz madaniylashgan mamlakatlarga yaqin-
lashyapmiz, - dedi menga shu kuni Ned Lend. - Bu
yowoyi odamlari bug'udan ham ko'p bo'lgan Yangi
263
Gvineyadan durustroq. Hindistonda, janob profes
sor, tosh yo'llar hamda ingliz, fransuz, hind sha-
harlari bor. U yerda har qadamda vatandoshingizni
uchratishingiz mumkin. Qalay, sizningcha, kapitan
Nemo bilan xayrlashadigan payt yetmadimikin?
- Yo'q, yo‘q! - deya qat’iy javob berdim men ka-
nadalikka. - «Nautilus» endi odam yashaydigan yer-
larga yaqinlashyapti. U Yevropa tomon yo‘l oladi.
Bizni o'shayoqqaolibborsin. Yevropa qirgoqlariga
yaqinlashginimizdan keyin qochish haqida oylash
vaqti keladi. Shuni ham aytib qoymoqchimanki,
kapitan Nemo bizni Gveboroar oroliga qo‘yganidek
Malabar yoki Koromandel qirg'oqlariga ham bema-
lol javob berishiga sira ishonmayman.
- Nima qipti, janob professor, unda uning ruxsa-
tisiz harakat qilishga to ‘g‘ri keladi.
Men kanadalikka javob bermadim. U bilan bahs-
lashib o'tirgim kelmadi. Men tasodif tufayli suvos
ti kemasiga tushganman, binobarin bu imkoniyat-
dan oxirigacha foydalanishga astoydil qaror qilgan
edim.
Killing orolidan o'tgach, «Nautilus» juda se
kin suza boshladi. Biz tez-tez katta chuqurliklarga
sho'ngirdik. Dengiz sathidan ikki, ba’zan uch kilo-
metr chuqurlikka tushar edik, ammo o‘n uch kilo-
metr chuqurlikka tashlangan zond suv tubiga yet-
maganiga qaramay, Hind okeanining eng chuqur
joyi qanchaligini bir marta ham tadqiq etmadik.
Suvning pastki qatlamlarida harorat bu yerda
ham Tinch okeandagidek - noldan yuqori to'rt da-
raja. Men faqat bir narsaga e ’tibor berdim: uncha
chuqur bo'lmagan joylardagi suvning yuza qatlam
larida harorat hamisha chuqur joylardagiga qara-
ganda past.
264
25-yanvarda okean tamoman bo‘m -bo‘sh edi va
«Nautilus» kun bo'yi uning sathida o'zining kuch
li vintlari bilan to'lqinlam i yorib, suv tomchilari-
ni yuksaklarga faw ora singari otib suzdi. «Nau-
tilus»ni faqat uzoqdangina ko'rgan kemalar uni
ulkan kit deb faraz qilganlariga ajablanmasa ham
bo'ladi.
Men kun bo‘yi palubada turib, dengizga ti-
kildim. Ufq hamisha bo'shligicha turdi. Faqat pe-
shindan keyin soat to'rtlarga yaqin uzoqdan g‘arb-
ga ketayotgan kema ko'rindi. Bir necha minut
davomida ufqda uning machtalari aniq ko'rinib
turdi, ammo kemadan suvdan biroz chiqib turgan
«Nautilus»ni ко‘rib bo'lmas edi.
Men bu kemani Melburn va qirol Georg buru
ni orqali Seylon-Sidney yo'lida xizmat qiladigan
Yarimorol va Sharqiy kemachilik shirkatiga mansub
deb oyladim.
Kech soat beshda, juda qisqa tropik oqshomiga
ozgina vaqt qolganda Konsel bilan men ajoyib bir
nianzaraning shohidi bo'ldik.
Juda chiroyli bir molluska bor. Qadimgilaming
aytishicha, u bilan uchrashuv baxtdan nishona
ekan. Aristotel, Ateney va Pliniylar uning odat va
tk’bini o'rganib, uni ta’riflashga qadimgi Yunon va
Rimning butun nazmiy durdona so'zlarini ayamadi-
lar. Ular bu molluskani «nautilus» yoki «pompilius»
deb atadilar. Hozirgi zamon faniga argonavt nomi
bilan mashhurdir.
Biz okean sathida suzib yurgan argonavtlarning
butun boshli bir to'dasini uchratdik. Ular bir ne
cha yuzlab edi. Bu latif molluskalar nafas olganda
yutgan suvlarini chiqaradigan qadahchalari yor
damida orqalari bilan olg‘a suzardilar. Ularning
sakkizta changalidan oltita ingichka va uzunlari suv
265
sathida suzardi, ayni vaqtda gektokotil deb atala-
digan ancha qattiq va yoy shaklida qayrilgan ikkita
so'nggisi yelkan singari shamolga qaratilgan edi.
Men suvda argonavtlarning burama chig'anoq-
larini aniq ko‘rdim. Kyuve ularni haqli ravishda chi
royli qayiqqa o'xshatgan edi. Darhaqiqat, ular qa
yiqni eslatadi. Bu qayiqni argonavtlarning o'zlari
ohakli tuzlar yig'indisidan «qurib olganlar». Mol-
luska u bilan birikib o'smagan bo'lsa-da, hamisha
ko'tarib yuradi.
- Argonavt istagan vaqtida o'z qayig'ini tashlab
keta oladi, ammo u sira bunday qilmaydi, - dedim
men Konselga.
- Xuddi kapitan Nemoga o'xshab, - deya javob
berdi Konsel. - Shuning uchun u o'z kemasini «Ar
gonavt» deb atasa yaxshi bo'lar ekan.
«Nautilus» deyarli bir soat ana shu molluska
to'dalarining hamrohligida suzdi. Biroq, bilmadim,
negadir birdan ularni qo'rquv bosdi. Komanda beril-
ganday barcha yelkanlar bab-baravar tushirildi, ol-
dinga cho'zilgan changallar tortib olindi, tanalari buj-
maydi, qayiqlar o'z og'irlik markazini o'zgartirdi va
butun flotiliya bir zumda suvostiga kirib g'oyib bo'ldi.
Hozirga qadar bironta eskadra shunaqa murak-
kab manyovrni bunchalik kelishib va aniqlik bilan
bajarmagan edi.
Xuddi shu daqiqada quyosh botdi va deyar
li o'sha zahotiyoq tun boshlandi. Yengil shabada
mavjidan «Nautilus» asta tebranib borar edi.
Keyingi kun, 26-yanvarda, biz ekvatorni sakson
ikkinchi meridiandan kesib o'tdik va shimoliy yarim
shar suvlariga kirdik.
Shu kuni akulalarning juda katta to'dasi biz
ga hamroh bo'lib bordi. Bular - yelkasi qoramtir,
qorni oq va o'n bir qator tishi, bo'ynida katta qora
266
qashqasi va atrofiqa oq hoshiyasi xuddi ko'zga
o'xshagan, tikan patli va dumaloq tumshug'i qora
tangachalar bilan qoplangan akulalar edi.
Bu ulkan yirtqichlar bir necha marta dahshat
bilan salon derazasiga tashlandilar. Bunday da-
qiqalarda Ned Lendning g'azabi qaynab ketardi. U
suv sathiga chiqib olib, bu bahaybat maxluqlarni,
ayniqsa salon derazasiga o'zini zarb bilan urgan
uzunligi besh metrli ulkan sher akulalami ovlagisi
kelayotgan edi.
Ammo shu payt «Nautilus» tezlikni oshirdi va
eng tezsuzar akulalami ham zum o'tmay ortda qol-
dirdi.
Kech soat yettiga yaqin «Nautilus» dengiz sathi
ga ko'tarildi va sutday oppoq to'lqin boylab suzib
ketdi. Qancha tikilmay, okean chindan ham sutga
o'xshardi.
Balki oy yogdusida shunday bo'lib ko'rinayot-
gandir? Yo'q, oy tug'ganiga endigina ikki kun
bo'lgani uchun u hali chiqmagan va hozirgina bot-
gan quyosh nurining yog'dusidan yallig'lanib tur
gan osmon ham suvning oqligi oldida qorayib
ko'rinayotgan edi.
Konsel bu ajoyib holatni ko'rib, ko'zlariga ishon-
mas edi.
U tushuntirib berishni so'rab menga murojaat
qildi. Hartugul u qiziqayotgan narsani tushuntira
oldim.
- Bu sut dengizi deb ataladi, - dedim men. -
Dengiz sathidagi sutrang - oq dog'lar - Hindiston
qirg'oqlarida tez-tez sodir bo'lib turadigan hodisa.
- Xo'sh, xo'jam aytolmaydilarmi, nega dengiz
bunaqa oqarib qoldi? - so'radi Konsel. - Axir dengiz
suvi chindan ham sutga aylanib qolmagandir-ku?
- Shubhasiz, bunday bo'lgani yo'q, do'stim. Suv-
267
ning seni hayratlantirayotgan bu rangi son-sanoqsiz
oddiy jonivorlarning ishi. Ular rangsiz nur tarata-
digan shilliq bo‘lakchalar bo'lib, qalinligi sochday
va uzunligi taxminan bir millimetrning beshdan bir
qismiga tengdir. Bu jonivorlar bir-biriga yopishib,
ba’zan bir necha kilometrga cho'zilib ketadigan
yaxlit maydonlarni hosil etadi.
- Bir necha kilometrlarga? - xitob qildi Konsel.
- Ha, do'stim. Ammo ularning qanchaligini sa-
nayman deb ovora bo'lma. Baribir buning uddasi-
dan chiqolmaysan. Adashmasam ba’zi bir dengiz -
chilar qirq va undan ham ko'proq milyaga cho'zilib
ketgan sut dengizini ko'rishgan!
Mening maslahatimga qaramay, Konsel fik-
ran ulardan har birining yo'g'onligi soch tolasiday
va uzunligi bir millimetrning beshdan biriga teng
bo'lganda qirq kvadrat milya maydonga qanchasi
sig'ishini hisoblay boshlagan edi.
Bir necha soat davomida «Nautilus» o'zining
o'tkir tumshug'i bilan sut dengizining oqish suvla-
rini yorib bordi va men uning xuddi quyuq mag'zava
orasida ketayotganday sira ovoz chiqarmay siljiyot-
ganiga e’tibor berdim.
Yarilpfkechaga yaqin oldimizda dengiz to'sat
dan odatdagi rangini qayta kasb etdi, ammo quy-
ruq tomonda ko'z ilg'agan joygacha suv oqligi aks
etgan osmon shimol yog'dusining jimirlashidan yo-
ritilganday bo'lib tuyular edi.
Do'stlaringiz bilan baham: |