Sun'iy yo'ldosh orbitalari

O'rta Yer orbitasi (MEO), ba'zan chaqiriladi oraliq aylana orbitasi (ICO), mintaqasi bo'sh joy atrofida Yer yuqorida past Yer orbitasi (balandlik yuqorida 2000 km (1243 milya) dengiz sathi) va quyida geosinxron orbitasi (dengiz sathidan 35786 km (22236 mil) balandlik).^[1]
Orbitada bir qator sun'iy yo'ldoshlar - eng keng tarqalgan foydalanishga kiradi navigatsiya, aloqava geodezik/kosmik muhit fan.^[1] Eng keng tarqalgan balandlik taxminan 20,200 kilometrni (12,552 mil) tashkil etadi, bu esa an hosil qiladi orbital davr masalan, tomonidan ishlatilgan 12 soat Global joylashishni aniqlash tizimi (GPS).^[1] O'rta Yer orbitasidagi boshqa sun'iy yo'ldoshlarga kiradi Glonass (balandligi 19 100 km (11,900 mil))^[2]) va Galiley (balandligi 23222 kilometr (14.429 milya))^[3] MEO-dagi aloqa sun'iy yo'ldoshlariga quyidagilar kiradi O3b va kelgusi O3b mPOWER uchun yulduz turkumlari telekommunikatsiya va ma'lumotlarni qayta tiklash dengiz, aviatsiya va uzoq joylarga (balandligi 8063 kilometr (5,010 mil)).^[4] Shimoliy va Janubiy qutbni qamrab oluvchi aloqa sun'iy yo'ldoshlari ham MEO-ga joylashtirilgan.^[5]
The orbital davrlar MEO sun'iy yo'ldoshlari taxminan 2 dan 24 soatgacha.^[1] Telstar 1, 1962 yilda MEO atrofida aylanib o'tgan, eksperimental aloqa sun'iy yo'ldoshi.^[6]
A geocentric orbit yoki Yer orbitasi har qanday ob'ektni o'z ichiga oladi orbita The Yerkabi Oy yoki sun'iy yo'ldoshlar. 1997 yilda NASA Yer atrofida aylanib yuradigan sun'iy yo'ldoshning taxminan 2 465 ta foydali yuklari va 6 216 ta parchalari borligini taxmin qildi. kosmik chiqindilar tomonidan kuzatilganidek Goddard kosmik parvoz markazi.^[1] Oldindan ishga tushirilgan 16 291 dan ortiq ob'ektlar mavjud chirigan Yerga atmosfera.^[1]
Kosmik kemasi orbitaga kirganda markazlashtirilgan tezlashtirish sababli tortishish kuchi dan kam yoki unga teng markazdan qochiruvchi tezligining gorizontal komponenti tufayli tezlanish. A past Yer orbitasi, bu tezlik taxminan 7800 m / s (28100 km / s; 17.400 mph);^[2] aksincha, samolyotning odam boshqargan eng tez tezligi (kosmik kemani debitit qilish natijasida erishilgan tezlikni hisobga olmaganda) 2200 m / s (7.900 km / s; 4.900 mph) ni 1967 yilda Shimoliy Amerika X-15.^[3] 600 km (370 mil) balandlikda Yerning orbital tezligiga erishish uchun zarur bo'lgan energiya taxminan 36 ga tengMJ/ kg ni tashkil etadi, bu faqat tegishli balandlikka ko'tarilish uchun olti baravar ko'p energiya.^[4]
A bilan kosmik kemalar perigey Yer atmosferasidan taxminan 2000 km (1200 milya) pastda tortilishi mumkin,^[5] bu orbital balandlikni pasaytiradi. Orbital parchalanish tezligi sun'iy yo'ldoshning tasavvurlar maydoni va massasiga, shuningdek atmosferaning yuqori qatlamidagi havo zichligi o'zgarishiga bog'liq. Taxminan 300 km dan (190 milya) pastda parchalanish kunlar bilan o'lchanadigan umr ko'rish bilan tezlashadi. Bir marta sun'iy yo'ldosh 180 km (110 milya) ga tushganda, atmosferada bug'langandan bir necha soat oldin bo'ladi.^[6] The qochish tezligi Yerning tortishish maydonidan butunlay bo'shashib, sayyoralararo kosmosga o'tish uchun talab qilinadigan narsa taxminan 11,200 m / s (40,300 km / s; 25,100 mph).^[7]