Ishonch
Ishonch – shunday oliy kuchki, unga alohida bob bag’ishlamasam bo’lmaydi. Har
birimiz nimagadir ishonib yashaymiz – bu odamning eng katta ehtiyojlaridan biri.
Odamga idrok bitishi bilan unda ishonchga ehtiyoj boshlangan – chunki aql hamma
narsani tushuntirib berolmaydi. U ba’zi narsalarni unday yoki bunday ekaniga ishonib,
tan olishga majbur. Biz osmonlarga ko’targan ilm-fan ham isbot talab etilmaydigan
haqiqatlar (aksiomalar) ustuga qurilgan. Xo’sh, ularga nega isbot talab qilinmaydi?
Chunki inson aqli ularni isbotlab bera olmaydi – shunday ekan, ular aytgan haqiqatga
isbotsiz ishoniladi.
Ishonch tabiatimizga shu darajada singib ketganki, uning xatti-harakatlarimiz va
umuman, hayotimizga ko’rsatadigan ta’siri beqiyos. Biz biror ishni uning foydali yoki
zarurat ekaniga ishonganimiz uchun qilamiz. Bugun baxtli bo’lmasak – erta baxtli
bo’lishimizga ishonamiz. Ishonadigan va ishonmaydigan narsalar ro’yxati taxminan
cheksiz.
Men sizga seshanba kuni hayotiy quvvat haqida aytgan edim. Ishonch ana shu
quvvatni boshqarish vositasidir. Hayotiy quvvatni biz o’z maqsadlarimizga erishish
uchun shijoat, g’ayrat kabi bunyodkor kuchga aynan ishonch yordamida aylantiramiz.
Siz, balki, ishonchning mo’jizakor kuchi haqidagi hujjatli filmlar va kitoblar bilan
tanishdirsiz. Ularda aytilgan gaplarda qisman haqiqat bor – ammo ular sizga eng asosiy
gapni aytmaydilar. Ular bir narsaga kuchli ishonilsa, u so’zsiz amalga oshishini
ta’kidlaydi. Ammo bu har doim ham o’z tasdig’ini topavermaydi.
Niyatga erishish uchun ishonch kerakligi to’g’ri. Ammo orzularga erishishning
asosiy siri boshqa narsada:
hayotiy quvvat to’g’ri yo’naltirilgan maqsadlargina
amalga oshadi.
Hammamiz yaxshilikka ishonamiz – katta niyatlar qilamiz. Ammo hamma ham
ularga erishavermaydi. Nega? Maqsadiga erishmaganlar kamroq ishonganmi? Yo’q –
ular, shunchaki, noto’g’ri ishongan. Noto’g’ri deyish o’rinsiz, aslida – odam ishonchi
to’g’ri yoki xato bo’lmaydi. Aniqroq qilib aytganda, ular betaraf ishongan. Juda mujmal
gap – shunday emasmi? Ammo men sizga barchasini batafsil tushuntirsam – hammasi
ravshan bo’ladi.
Keling, avvalo ishonchning egizagi bilan tanishib olaylik. Bu – albatta, shubha.
Ishonch bor joyda shubha bo’lmasdan iloji yo’q. Mana siz, deylik, umringizda ilk bora
dor ustidan yurib ko’ryapsiz. Bunda siz o’z xavfsizligingizga unchalik ishonmaysiz –
shubha juda kuchli. Endi siz o’zingizni ko’p yillardan beri dorbozlik bilan shug’ullangan
deb tasavvur qiling. Xo’sh, dorga chiqayotganda o’zingizga ishonch kuchaydimi? O’z-
Do'stlaringiz bilan baham: |