Siyosiy hokimiyat

Boshqaruv tarzi totalitar va avtoritar ko‘rinishda bo‘ladi.
Totalitar siyosiy boshqaruv tarzi hukmron elita va uning doxiysi hokimiyatning jamiyatni to‘la o‘ziga bo‘ysundirishi, zo‘rlikka asoslangan siyosiy hukmronligi tizimidir. Bu jamiyat va har bir kishining butun faoliyati mutloq belgilab qo‘yiladi, ochiq va yashirin nazorat qilinadi. tashkilotlar taqiqlanadi, progressiv kuchlarga qarshi qatag‘on uyushtiriladi, hokimiyat barcha darajasida bir kishi yoki guruh tomonidan yopiq holda shakllantiriladi, fuqarolik jamiyati bo‘lmaydi.
Avtoritarizm – totalitarizmga yaqin bo‘lib, oliy hokimiyatni egallagan bir kishi yoki guruh faoliyati ma’lum darajada chegaralanadi. Totalitarizmdan farqi shundaki, mamlakatdagi o‘tmish ijtimoiy tartiblarni yo‘q qilinishi, jahon inqilobini amalga oshirishni maqsad qilib qo‘ymaydi. Siyosiy hayotdan boshqa sohalarda kishilarning erkin faoliyatiga ma’lum darajada yo‘l qo‘yadi.
Demokratik boshqaruv tarzi – xalq hokimiyatining manbai bo‘lgan keng fuqaro huquqlarini ta’minlagan jamiyatning siyosiy davlat tuzilishidir. Bunda barcha fuqarolarning teng huquqliligi, umumiy saylov huquqi, vazifali siyosiy partiya va harakatlarning erkin faoliyati, fikr, so‘z, e’tiqod erkinligi ta’minlanadi davlat organlari yuqori va quyidan nazorat qilinadi. Huquqiy davlat va fuqarolik jamiyati shakllanadi.
19-chizma






11-ilova
Huquqiy davlat – huquqning hukmroniligi va qonunning ustivorligi, hokimiyat vakolatlarining bo‘linishi, sudning mustaqilligi, inson huquqlari va erkinliklari ta’minlanadigan, huquqni muxofaza etuvchi idoralar ishi samarali bo‘lgan xaqiqiy xalq hokimiyati, yuqori darajadagi siyosiy-huquqiy madaniyatga erishgan demokratik davlatdir.


Huquqiy davlatning quyidagi bir qator asosiy belgilari mavjud:

• 
  Huquqning hukmronligi.
  
• 
  Konstitutsiya va qonun ustunligi.
  
• 
  Inson huquqlari va erkinliklariga rioya etish, ularni ximoya qilish
  
• 
  Davlat va fuqarolarning o‘zaro ma’suliyati.
  
• 
  Hokimiyat vakolatlarining bo‘linishi.
  
• 
  Sudning mustaqilligi.
  
• 
  Huquqni muxofaza qiluvchi organlarning samarali ishlashi.
  
• 
  Huquqiy madaniyatning yuksak darajasi.
  
• 
  Demokratiyaning rivojlanishi va takomillashuvi.