Ismoilbek tomonidan taxminan 1884-yilda «Tarjimon» ga-
zetasi orqali Sharq-u G'arbning juda ko‘p o‘lkalariga yoyilgan
jadidchilik XIX asming 90-yillarida Turkistonga kirib keldi. 1917-
yilgi bolsheviklar to'ntarishidan keyin ham 1930-yillar oxirlariga
qadar o‘z mavqe va yo‘nalishini saqlab
qola olgan jadidchilik
oqim emas, balki kuchli ijtimoiy harakat edi. Jadidchilik — davlat,
tuzum, boshqaruvni isloh etish va millatni rivojlantirish orqali,
umuman, jamiyatni yangi taraqqiyot bosqichiga olib chiqishni
maqsad qilib qo'ygan va aniq amaliy tadbirlami o‘zida mujas-
samlashtirgan g'oyalar tizimi. Bu tizim jahon
sivilizatsiyasida
nihoyatda katta rol o‘ynagan Turkistondek bir tarixiy o‘lkada
sharqona hayot tarzini saqlagan holda, uni G ‘arb
va Yevropa
taraqqiyoti natijalari bilan boyitishni ko‘zlagan.
Agar I jahon urushidan keyin jadidlar parlamentar monar-
xiya uchun kurashgan bolsalar, 1917-yilgi
fevral inqilobidan
keyin ularning «taraqqiyparvarlar» oqimini tashkil etgan radikal
qismi federativ davlat shaklida muxtoriyat olishga umid bog‘la-
dilar. Ammo Rossiyadagi Muvaqqat hukumat ham, uning Tur-
kistondagi muvaqqat qo'mitasi ham o'lkada awalgidek mus-
tamlakachilik siyosatini davom ettirish yo‘lini tutayotganligi
ma’lum bo‘lgach, jadidlar muxtoriyat uchun jiddiy siyosiy kurash
boshladilar, hukumatning mustamlakachilik
siyosatini qattiq
tanqid ostiga olib, milliy-hududiy muxtoriyat olish uchun astoydil
harakat qilishga kirishdilar. Boshqacha aytganda, boshqaruvning
poydevori sifatida respublika shakli tanlab olindi. Biroq 1917-
yilgi oktabr voqealari — bolsheviklarning hokimiyatni
egallashi
ularga o‘z maqsadlarini oxirigacha amalga oshirishga imkon
bermadi.
Shunga qaramay, ular bolsheviklar hokimiyatining
«Millatlaming o‘z taquirini o‘zi belgilash to‘g‘risida»gf deklara-
tsiyasida ko‘rsatilgan huquqlaridan foydalanib, markazi Qo‘qonda
bo‘lgan, «Turkiston muxtoriyati»
deb atalgan mustaqil muxtor
respublika e’lon qildilar. Bu muxtor respublika uch oy faoliyat
ko‘rsatgach, «qizil» qo'shin tomonidan qonga botirildi, omon
qolgan jadidlar esa 1937-1938-yillarda butunlay qirib tashlandi.
Shu o'rinda Mahmudxo‘ja Behbudiy,
Munawarqori Abdu-
rashidxonov, Abdurauf Fitrat kabi jadidlaming siyosiy qarashlari
va faoliyatlaridagi eng muhim jihatlarga e’tiborni qaratamiz.
Turkistonda jadidchilik harakatining yetakchilaridan biri I.
Gasprinskiyning sodiq shogirdi
Download
Do'stlaringiz bilan baham: