Sine ira et studio

H8 (2) – PLINIUS Epistulae 6.16 (17-20) > EP. 6.16 (p.108, rr. 6 – 11); G. De dood van Plinius Maior (2)

Deinde flammae, flammarumque praenuntius, odor sulpuris alios^432 in fugam vertunt, excitant^433 illum^434. Innitens servolis duobus adsurrexit et statim concidit^435, ut ego colligo^436, crassiore caligine spiritu obstructo^437, clausoque 10 stomacho, qui illi natura invalidus et angustus et frequenter aestuans^438 erat.

Daarna jagen vlammen, en als voorbode van vlammen, zwavelgeur de anderen op de vlucht, (maar) sporen hem aan/zetten hem aan tot activiteit. Steunend op twee slaafjes richtte hij zich op en zakte onmiddellijk in elkaar, zoals ik veronderstel, omdat zijn ademhaling door de vrij dichte walm was geblokkeerd, en omdat zijn longen/luchtpijp afgesloten waren/was, die voor hem van nature zwak en nauw en herhaaldelijk ontstoken waren/was.

H8 (2) – PLINIUS Epistulae 6.16 (17-20) > EP. 6.16 (p.108, rr. 12 – 14); G. De dood van Plinius Maior (3)
Ubi dies redditus ^est (is ab eo, quem novissime viderat, tertius^439 ^dies^fuit), corpus^440 inventum ^est integrum, inlaesum opertumque^441, ut fuerat indutus: habitus corporis quiescenti^442 quam defuncto similior ^erat.	Toen de dag/het daglicht was teruggegeven/teruggekeerd (dit was de derde (dag) vanaf/na die dag, die hij het laatst had gezien) is zijn lichaam gevonden, ongedeerd, ongeschonden en bedekt, zoals hij was gekleed: de houding van zijn lichaam was meer gelijk aan/leek meer op een slapende dan op een overledene.