43
Faol evtanaziya - ahvoli og'ir, uzoq vaqt surunkali kasallik bilan og'rib
kelayotgan bemorlarga, masalan
MNS shikastlangan, tug'ma majruh va xavfli
o'sma kasalligi bo’lgan bemorlarga ma’lum vosita va harakatlar orqali o'limni
tezlatish. Bundan tashqari, ixtiyoriy va majburiy evtanaziya ham mavjud.
Ixtiyoriy evtanaziya bemorning talabi va roziligi bilan bajariladi. Binobarin,
o'lim muqarrar va undan qochib bo'lmaydi, u hayotning so'ngi bosqichi
hisoblanadi. Majburiy evtanaziyada bemorning fikri e'tiborga olinmaydi. Yana
«antievtanaziya» atamasi ham mavjud. Bu holatda barcha vositalardan
foydalanib, qanday bo’lmasin bemorning hayotini saqlab qolish nazarda tutiladi.
Tasavvur
qilaylik, ertaga evtanaziyani tan olishni ruxsat etuvchi qonun
chiqdi. Shu zahoti qator muammolar paydo bo'la boshlaydi. Ya'ni:
1.Evtanaziyani kim o'tkazadi? Bu ish uni amalga oshirishni istamaydigan
shifokor zimmasiga yuklatilsachi?
2.
Kasallikning erta bosqichlarida, uni davolash uchun kurash va
bemorning hayotini saqlab qoluvchi faol izlanishlar susayib ketish holatlari
ko'rina boshlaydi.
3. Shu bilan birga, qarindoshlarining befarqligi, bemorga uy
sharoitida
qaray olmasliklari sababli yoki har qanday to’lovga rozi bo'luvchi uning
o'limidan manfaat topuvchilar uchun yo'l ochiladi. Tibbiyot xodimlarining
evtanaziyadan o'z manfaatlari uchun foydalanish holatlari paydo bo'la boshlaydi.
Evtanaziya yordamida ba'zi jinoyatchi guruhlar o'zlariga xalaqit berayotgan
odamdan qutulish imkoniyatini qo'lga kiritadilar. Shuningdek,
transplantatsiya
maqsadida (a’zolar kerak bo'lib qolganda) evtanaziya yordamida odamdan
qutulishning qo'shimcha imkoniyatlari paydo bo’ladi.
4. Hozirgi sharoitda evtanaziya muammosini qanday yechish mumkin?
Bu savollarga javob bermoq uchun boshqa mamlakatlarning tajribalarini
o’rganish, tibbiyot an'analarini ko'zda tutish, tibbiyot bioetikasi masalasini,
deontologiya,
yuridik huquqlar, psixologiya va nihoyat, bemorlar, ularning
qarndoshlari va jamoat fikrlarini bilish, ularni izchil o'rganish zarur.
Shulardan
44
keyingina ehtiyotkorlik, sinchkovlik bilan evtanaziya muammosini baholash
mumkin. Lekin nima bo’lganda ham shifokor qasamiga sodiq qolishi va
bemorning hayotini
saqlashga, uning ahvolini yengillashtirishga harakat qilishi
kerak.
Bemorning hayotdan ongli ravishda ko'z yumishi hech qachon rahm-
shafqat yuzasidan qilingan ish deb baholanmaydi. 1950 yilda AQShda:
«Bemorning xohishi va qarindoshlari ruxsatiga ko'ra og'riqsiz vositalar bilan
o'limni tezlatish kerakmi?» - degan savolga 36%, 1973 yilda esa 50% ijobiy
javob olingan. Bugun Gollandiya dunyo bo’yicha «evtanaziya muolajasini»
qonunlashtirgan birinchi mamlakat hisoblanadi. Shifokorlik deonotologiyasi
nuqtai nazaridan evtanaziyaga rad javobini berish kerak. Buqrot
asarlaridan
biriga «O’ldirma» degan naqlni epigraf qilib olgan. U: «Men shifokorlik
faoliyatimda bemorning o'limiga sabab bo'ladigan biron bir dorini
ishlatmaslikka qasam ichaman», -degan. Xuddi shu orinda hazrat Alisher
Navoiyning «Tabib jallod emas», degan iborasini eslash kifoyadir.
Nazorat savollari:
1. Evtanaziya tushunchasiga ta’rif bering.
2. Evtanaziya masalasida o’tmish allomalar fikri.
3. Evtanaziyaning chet el olimlari xamda evtanaziya tarafdorlari
taklif etgan dalillar.
4. Evtanaziya tulari.
5. Evtanaziyani faol turi nimani anglatadi? Misol keltiring.
6. Evtanaziyani sust turi nimani anglatadi? Misol keltiring.
7.
Evtanaziyaga yol qo’yilmasligi uchun tibbiyot xodimi
nimalarga riyoa qilishi kerak?
8. Evtanaziyaning tibbiyot xodimi faoliyati uchun mutloqo zid
xolat ekanligi to’g’risida.