Щадимги европада илк фалсафий билимлар ривожи, ижтимоий таращщиёт, маданий жараёнлар

ҲИКМАТЛИ СЎЗЛАРИ.
Олижаноблик қандай бўлиши ҳақида эмас, балки яхши инсон бўлиш ҳақида фикр юритишимиз лозим.
Олижаноблик ҳақида мулоҳаза юритиш, бу ҳали олижаноблик дегани эмас, шунингдек одиллик ҳақида фикр юритиш бу одил бўлиш деган гап эмас.
Ахлоқли инсон ҳатто ўз ҳаётидан маҳрум бўлган тақдирда ҳам дўстлари ва ватан йўлида кўп ишларни бажаради.
Ахлоқий фазилатлар инсон ниятида акс этади.
Ҳаракат назария ва амалиётнинг жонли бирлигидир.
Инсон қўлидан келадиган, ўзига ярашадиган ишга қўл уриши керак.
Ҳар бир кишида ва ҳаммада муайян мақсад бўлади. Бу мақсадга эришиш учун улар бир йўл маъқул кўрсалар, иккинчисини рад этадилар.
Ўз эҳтиросини бошқара оладиган инсон, уни керакли ва фойдали томонга бура олади.
Турли хатоликка йўл қўйиш мумкин, лекин тўғри йўл битта. Шунинг учун тўғри йўлдан кўра хато осон, мўлжалга тегишдан кўра тегмаслик осон.
Мусиқа қалбга ахлоқий таъсир кўрсатиш қувватига эга бўлса, унда у ёшларни тарбиялаш кучига эга бўлади.
Ақлли киши кўнглига нима маъқул келса, кетидан қувмайди, уни кўнгилсизликдан нима қутқарса, - ўшанинг кетидан қувмайди, уни кўнгилсизликдан нима қутқарса, - ўшанинг кетидан қувди.
Айтилиши лозим бўлган гапларни муносиб даражада айта олган муаллифнинг китоби яхши китобдир.
Оқибатни келтириб чиқарган чинакам сабабгина олий ҳақиқат фазилатига эга.
Кимки фанда илгари кетса-ю ахлоқда оқаса, у олдинга эмас, орқага кетади.
Жиноят учун баҳона бўлса бас.
Мардлик инсонни хатарли онларда ажойиб ишларга ундовчи фазилатдир.
Бирон бир киши жасурчалик қўрқувга бера олмас бардош. Қўрқув нималигини билмай, ўлимга тик боққан марддир.
Баркамолликка эришган инсон барча жонзотлардан устун туради, лекин қонун адолатга бўйсинмай яшаса, у энг тубандир.
Адолатсизликни қалқон қилиб олишдан даҳшатлиси йўқ.
Давлат қонунларини баҳолашда фуқароларнинг қандай яшаётганлигини билиш мумкин.
Мусофирчиликда ҳатто душманнинг ҳам дўстлашишга ҳаракат қилади.
Роҳат-фароғат орзуларнинг ушалиши демакдир.
Подшоҳларни эмас, балки халқни илмли қилиш лозим.
Ҳокимлик “юки” тушган киши тез ўзгаради.
Бир фуқаронинг бойиши бошқа бир фуқаронинг камбағаллашувига олиб келади.
Тенгсизлик бўлган ерда – адолат йўқдир.
Овқат учун зираворнинг ози яхши бўлгани каби, дўстнинг ҳам ози яхшидир.
Аҳмоқнинг дўсти бўлмас.
Золим подшоҳлар атрофида хушомадгўйлар гирди-капалак бўлишса, халқ атрофида сафсатабозлар гирди-капалак бўлишади.
Ўғридан кўра золим подшоҳ хавлидир.