Sh. Sodiqova

Birinchi  qoida.
  Maktabgacha  ta'lim   muassasasi  va  tarbiyachilaming 
oila  va  jamoatchilik  bilan  olib  boradigan  ishlari  asosida  ota-onalaming 
obro'sini  oshirish  va  mustahkamlashga  yo'naltirilgan  harakat  va  tad- 
birlar turishi  kerak.  Ota-onalar  bilan  maslahatlashganda,  hech  vaqt  “qili- 
shingiz kerak”.  “majbursiz”  kabi jumlalarni  ishlatmaslik  m a’qul.  Chunki 
ko'pchilik  ota-onalai-  o'z  majburiyatlarini  yaxshi  biladilar,  faqat  amali-
267

---

yotda ular ana shu bilganlarini qanday amalga oshirish muammosiga duch 
kelishlari mumkin. Tarbiyachi va ota-onalaming о ‘zaro munosabatlarining 
yagonato‘g‘ri shakli - b u  o‘zaro hurmat. Qachonki, nazorat shaklida tajriba 
almashish, maslahat va birgalikda muhokama, yagona qaror shakllantirilsa, 
ikkala tomon uchun ham qoniqish hosil qiladi.  Bunday  munosabatlarning 
qimmati  shundaki,  tarbiyachilarda  ham,  ota-onalarda  ham  shaxsiy 
javobgarlik hissini, talabchanlik, fuqarolik burchini rivojlantiradi.
Ota-onalaming  ish  joylariga  "Rivojlanish  xaritasi”,  “Ochiq  jurnal” 
kabilarni  olib  borish  kutilgan  natijalarni  bermaydi.  Ota-onaiar  bilan 
suhbatda “qora ro‘yxat”dagi m a’lumotlardan foydalanish ham yaxshi foy- 
da bermaydi, chunki birinchidan, ota-onalarda bolalaridan norozilik paydo 
bo‘ladi, ikkinchidan ta’ lim muassasasiga nisbatan ularda salbiy munosabat 
shakllanadi.  Keyin  ota-onalar  ta’lim  muassasasiga  borgisi  kelmasligi, 
ular bolalari  haqida yomon  fikr  aytganliklari  uchun ko ‘ngli  tortmasligini 
aytib  arz  qiladi.  B a’zan  bunday  holat  oilada  ota-ona  munosabatlari 
yomonlashuviga ham olib keladi.  Oxir-oqibat bolada ta’lim muassasasiga 
nisbatan ham, tarbiyachilarga nisbatan ham salbiy munosabat hosil bo'ladi. 
Tarbiyachi  tarbiyaviy  ish  shakl  va  uslublarini  tanlashda  qabul  qilingan 
qaror va  talab  bolalar  ko‘z  oldida  ota-onaning  obro‘sini  mustahkamlash 
va oshirishga imkon berishini hisobga olishi kerak.