Semasiologiya; etimologiya; frazeologiya

Semasiologiya til birliklari (til ishoralari)ni ma`no jihatdan o`rganadi. Til ishoralari so`zning shakli va ma`nosi jihatdan izohlanadi. So`zning shakli deganda, uning tarkibidagi tovushlari, so`zning ma`nosi deganda, undan anglasqilgan ma`no ko`zda tutiladi.

Bu jihatdan F.Sossyurning quyidagi fikri o`rinlidir: “Fikr (ma`no) qog`ozning old tomoni bo`lsa, tovush uning orqa tomonidir”. Qog`ozning bir tomonini butun qoldirib, ikkinchi tomonini yirtish mumkin bo`lmagani kabi, tilda ham fikrni tovushdan va tovushni fikrdan ajratish mumkin emas. Semasiologiya tilning ma`no anglatuvchi barcha birliklarini o`rganadi.

So`zning leksik ma`nosiga turli nuqtayi nazardan yondoshiladil. Shu leksik ma`no tiplarga ajratilib, maxsus nomlar bilan ataladi.

Lingvistik adabiyotlarda leksik ma`noga nisbatan etimologik ma`no, genetik ma`no, arxaik ma`no, botiniy ma`no, asos ma`no, yasama ma`no, hosila ma`no, to`g`ri ma`no, ko`chma ma`no, tobe ma`no, figural ma`no, erkin ma`no, bog`li ma`no va shu kabi bir qancha atamalarning qo`llanilishi leksik ma`noga turli nuqtayi nazardan yondoshishi, uning tiplarining har xil tushunishi natijasidir.