Say d u lla m irzayev

chuqur mazmunli dialog va m onologlar k o ‘p. Xususan, bosh
qahram on A m ir Tem ur tilidan aytilgan quyidagi s o ‘zlarda
obrazning m ohiyati aks etadi:
Dunyo topdim, lekin dunyo yig ‘madim,
M en el uchun ot ustida uxladim,
M ustaqillik davrida yuzaga kelgan «Jaloliddin Manguberdi»,
« A jd o d la r
q ilic h i»
(E . S a m a n d a r ), 
« Q o ra
k am ar»
(S h . X o lm ir z a y e v ), « O q p a d a r» (U . A z im ), « Z a h ir id d in
M uhammad Bobur» (Z. M uhiddinov, M. H am idov), «Bashar
a llo m a s i» (N . A b d u lla ), «P iri k o in o t» (H . R a s u l) k a b i
dram alarda ham o ‘tm ish h ayot va u lu g‘ ajdodlar obrazlari
ta sv ir la n d i. Bu so h a d a g i y a n g ilik , a v v a lo , sh u b o ‘ld ik i,
dramaturglar o ‘tmish mavzularini tasvirlashda sotsrealizmning
p a rtiy a v iy lik va sin fiylik singari d oim iy talab lariga am al
qilishdan qutuldilar. Masalan, Shukur Xolmirzayevning «Qora
kamar» dramasida «bosmachilik» xalqqa qarshi harakat emas,
aksincha, milliy ozodlik harakatidir, degan qarash obrazli tarzda
ishonarli aks ettirildi.
« U n siz faryod» (Shukrullo), «K urort» ( 0 ‘. U m arbekov),
«Temir xotin», «Taqdir eshigi» (Sh. B oshbekov), «Bir million
m o ja r o si» (H . G ‘u lo m ), « N o m s iz y u ld u z la r » (M a sh r a b
B o b o y e v ), « О у п а » (U . N a z a r o v ), « P u c h » , « T u sm o l»
(A . Ib ro h im o v ), « Q a ta g ‘on » ( 0 ‘. H o sh im o v ), «K u n d u zsiz
kechalar» (U sm on Azim ), «Xotinlar hangom asi» (M. Haydar),
«Bir kam dunyo» (Ilhom H asanov) va boshqa sahna asarlarida
m a ’naviy h ayotda mavjud nuqsonlar ochib tashlangan. Shu
orqali to ‘g ‘rilik, halollik, insonparvarlik, mehnatsevarlik targ‘ib