Say d u lla m irzayev

kiyib yuradigan va odamlarni chetlab o ‘tadigan b o ‘lib qoladi.
Bu hoi mahalla ahlini ranjitadi. B a’zi birovlarni esa tashvishga
solib q o ‘yadi. Hadem ay domla bundan ham z o ‘rroq «hunarlar»
chiqara boshlaydi: yosh k o ‘rinay deb sochini b o ‘yatadi, z o ‘r
b o ‘lay deb pivoxon aga borib, pivo bilan aroqni aralashtirib
ichadi.
K eyin ch alik m a ’lum b o 'lish ic h a , dom la o 'z talab asi —
y igirm a y o sh li bir ju v o n g a u y la n ish g a ah d q ilgan ekan.
H ik o y a d a y o z u v c h i q a rig a n c h o g ‘id a a y n iy b o s h la g a n
M uxtorxon dom laning qiliqlarini fosh qila borar ekan, ayni
vaqtda qari cholga turmushga chiqishga rozilik berib, nomunosib
y o ‘lga qadam q o ‘ygan kelinning qiyofasini ham ustalik bilan
tasvirlaydi:
T o'yga yaqin qolganda kelin ko'chaning boshidagi atelega
k o ‘ylak buyurgani kelgan ekan, nima b o'lib bundan xabar
topgan ayollar k o ‘rgani borishdi. Kelin, darhaqiqat, yosh, xuddi
qiziqchilikka semirganday yum-yumaloq, egnida qizil ko'ylak,
boshida popushakning tojiga o'xshagan, lekin qizil shlyapa,
q o ‘lidagi sumkasi, oyog'idagi poshnasi bir qarich tuffisi ham
qizil. U ni a d o v a t va nafrat b ilan b o sh d a n -o y o q k uzatgan
ayollarning biri burilib, ateledan chiqib ketar ekan:
— X o'rozqandga o'xsham ay o i l — dedi.
— Qarigan ch o g ‘ida xo'rozqand yalamay dom la ham o ‘lsin!
— dedi yana biri.
Muxtorxon domla to'ydan keyin ham tubanlashishda davom
etadi: behuda urinib, o ‘zini yosh va baquvvatday k o ‘rsatmoqchi
bo'ladi. Ommadan butunlay ajralib qoladi. Kelin esa k o ‘p vaqt
o ‘tmay kurortga borishni qo'm sab qoladi. D om la yugurib-elib
yosh kelinga putyovka topadi. U n in g zebu-ziynat va latta-