Say d u lla m irzayev

b o ‘rtib turadi. U kampiriga qarab: «Endi men senga aytsam ,
duo qilaver, ко 'p qatorida omon bo 'Isin degin. Shaytonning gapiga
kirib yen gillik qilish kerak emas. Yosh bolaning quvvati ikki
oyog ‘ida bo ‘la d i
—
yurib, yugurib charchamaydi; yigitning quvvati
belida bo ‘ladi
— 
mehnat qilib charchamaydi; qarilarning quvvati
qa yerida bo ‘ladi?
— 
D ilida bo 'ladi. Hech kim bardosh bera
olmaydigan g ‘amga qari odam bardosh beradi. Tuyani shamol
uchirsa, echkini osm onda ко 'r deyishadi. Sen shunaqa qilib
о ‘tirsang, yosh-yalanglar nima qiladi? Xudo ко 'rsatmasin, biron
xunuk xabar kelganda ham sen yosh-yalangni bosishing kerak»,
— deydi.
227

---

Xullas, A. Qahhorning urush yillarida yozilgan hikoyalarida
turli-tum an fe ’lli kishilarning ishonarli va hayotiy obrazlari
yaratildi. Bu an ’anani yozuvchi urushdan so ‘nggi davrda ham
davom ettirdi. A ytish kerakki, A. Q ahhor urushdan s o ‘nggi
y illa r d a h ik o y a c h ilik b ila n k a m ro q s h u g ‘u lla n d i. B uni
yozuvchining o ‘zi ham: «M en keyingi bir necha yil davomida
qalam imni dramaturgiyada sinashga urinib, hikoyachilikdan
uzoqlashib qolgan edim »,— deya e ’tirof etadi ( « 0 ‘zbekiston
madaniyati» gazetasi, 1957-yil 2-yanvar).
A . Q ah h o r u ru shd an k ey in g i yillard a «K am p irla r sim
qoqdi», «H am qishloqlar», «K rovat», «K artina», «M ing bir
jo n » , « T o ‘yda a ’za», «N urli ch o'q q ilar» singari h ik oyalar
yaratdi. Bu hikoyalarning sifati har xil. Ulardan «Kampirlar
sim q o q d i» , « T o ‘yd a a z a » , « M in g bir jo n » a sa rla ri