Sanoat. Uning milliy iqtisodiyot rivojidagi roli va o’rni

Sanoat, ayniksa, uning ustuvor soxalari - butun ishlab chikarishni globallashtirish muammolarini xal etishning kalitidir.
Sanoat moddiy ishlab chikarishniing bosh tarmogi, iktisodiyotning poydevoridir. Milliy iktisodiyotning barcha tarmoklarini kayta kurishga kodir bulgan yirik mashinalashgan sanoatgina mustakillikning birdan - bir moddiy negizi bulishi mumkin.
Mamlakatimiz sanoatining tarakkiyoti yukori malakali ishchi kadrlar, muxandis va texnik xodimlar safini kengaytirdi. Xozirgi paytda Uzbekiston sanoatida 1,2 millionga yakin xodim ishlamokda. Ulardan 462 ming nafari oliy, 600 ming nafardan ortigi urta va urta maxsus ma’lumotli xodimlardir.
Tarakkiyot konunlari xodimlarning madaniy – texnik saviyasi usishini, ishlab chikarish malakasi va tajribasi tinmay oshib borishini ta’minlaydi. Bu Uzbekiston sanoatida xam namoyon bulmokda.
Ijtimoiy – iktisodiy tarakkiyot jadallashuvini ta’minlovchi kuch – rakobat xam avvalo, respublika sanoatida vujudga keldi va rivojlana boshladi. Tadbirkorlar, ishbilarmonlar bellashuvning bayrokdori bulib maydonga chikdilar. Respublika sanoatida xam rakobat uzining oddiy boskichidan eng yukori boskichiga kutarilib, chinakam umumiy dastakka aylanmokda.
Mustakillikning afzalliklari davlat iktisodiy siyosatining yetakchilik rolini yanada oshirmokda. Oliy Majlisning konunlari, Prezident farmonlari, Vazirlar Maxkamasining karorlari eng avvalo, sanoat soxasida amalga oshirilmokda va sezilarli samara bermokda.
Sanoat tabiatda uchraydigan moddiy boyliklarni kazib chikarish va tayyorlashni, ularni va kishlok xujaligida yetishtirilgan maxsulotlarni kayta ishlashni uz ichiga kamrab oladi. Sanoat barcha xalk xujaligi tarmoklari uchun ishlab chikarish kuchlarining asosiy elementlaridan biri xisoblangan jamiyatning tabiat ustidan xukmronligini birmuncha orttiradigan, texnika tarakkiyotini belgilaydigan, inson mexnatining unumdorligini oshirishga imkon beradigan, mexnat va ishlab chikarish kurollarini yaratadigan soxadir.
Sanoat tarakkiyoti ishlab chikarish kuchlarining bir tomonlama rivojlanishiga xotima beradi, mamlakat va uning ajralmas kismi bulmish viloyatlarida tabiiy boyliklardan, xomashyo va mexnat resurslaridan kengrok va xar tomonlama foydalanish imkoniyatini yaratadi.