bevosita usullari
ikki shaklda amalga oshiriladi: ma’muriy–idoraviy va dasturiy–
maqsadli.
ma’muriy–idoraviy
shakli
tug‘ri
dotatsiya
moliyalashtirish ko’rinishida namoyon bo‘lib, u innovatsiyalarga
bevosita yordam kursatish maqsadida qabul qilinadigan maxsus
qonunlarga muvofiq amalga oshiriladi. Innovatsiyalarni davlat
tartiblashtirishning
dasturiy–maqsadli
shakli
oxirgisini
yangiliklarni, qo’llab quvvatlash davlat maqsadli dasturini amalga
oshirish orqali shartnomali moliyalashtirishni, shu jumladan
kichik ilmtalab firmalarni, talab etadi. AQSHda dasturiy–maqsadli
yondashuv
hozirgi
vaqtda
davlat ilmiy–texnik
siyosatini
o’tkazishning muhim shakli va davlat moliyalashtirishning, eng
avvalo xarbiy–kosik Ilmiy-tadqiqot va eksperimental loyihalash
ishlarini, asosiy usuli sifatida qo’llaniladi. Davlatni innovatsion
biznesga ta’sirining bevosita choralari tizimida asosiy o’rinni
Ilmiy-tadqiqot va eksperimental loyihalash ishlari soxasida sanoat
uyushmalar kooperatsiyalarini va sanoatlashgan universitetlar
kooperatsiyalarini kuchaytiradigan tadbirlar egallaydi.
Sanoat
rivojlangan
mamlakatlarda
davlat
ta’sirining
bilvosita usullariga
soliq qonunchiligining liberallashishi, xususan
soliq chegirmalarining qo’llanilishi kiradi. Sanoat rivojlangan va
yangi
industrial
mamlakatlarda
innovatsion
faoliyatni
kuchaytiradigan soliq chegirmalarning quyidagi turlari qo’llaniladi:
Innovatsion xarajatlarning o’sishiga soliqlarni kamaytirish;
Innovatsion loyixalarni amalga oshirishda olingan foydaga
bir necha yil mobaynida “soliq ta’tillari”;
Ilmiy-tadqiqot
va
eksperimental
loyihalash
ishlari
buyurtmasi va birgaligida bajarilganlikka yo‘naltirilgan foydaga
soliq miqdorining kamayishi;
Intelektual
shaxsiylik
tarkibiga
kiruvchi
patentlar,
litsenziyalar, nou–xau va boshqa nomoddiy aktivlarni qo’llash
natijasida olingan foydaga chegirmali soliq to’lovi;
363
Ilmiy tadqiqot institutlari, oliy ta’lim muassasalariga
beriladigan uskunalar va jixozlarning qiymat summasiga soliq
tulovinig kamayishi;
Tadqiqodiy va investitsion soliq kreditlarini taqdim etish,
ya’ni innovatsion maqsadlarda qilingan xarajatlar qismi foydasidan
soliq to’lovini olib tashlash;
Innovatsiyani moliyalashtirish bilan bog‘liq bo‘lgan
faoliyatning xayriya fondiga kirimlar foydasining soliq to’lovidan
ushlab qolish.
Innovatsion siyosat soxasida ta’sirlarning bilvosita usullariga
qonunchilik dalolatnomalari ham kiradi. Ular turli xildir va
innovatsion siyosatga ta’sirning ko’p sohalariga tegishli. Masalan,
AQSHda 200 yilga yaqin amal qilib kelayotgan patent huquqi
ixtirochilarni ularning ixtirolariga, ya’ni intellektual mulkiga
huquqini belgilab beradi, bu esa muallifni innovatsion qarorlariga
monopoliyasini talab etadi. Ushbu vaziyat ixtirochiga, yer egasi
kabi, “innovatsion renta”, ya’ni uning ixtirosidan foydalanganlik
uchun haq olishga imkon beradi. Bunday vaziyat oxir oqibatda
mamlakatda ilmiy–innovatsion ishlarning faolligiga yaxshi ta’sir
ko’rsatadi.
Innovatsion faoliyat imkoniyatlarining shakli va usullari
xilma xil bo‘lsada davlat organlari tomonlaridan barcha sanoat
rivojlangan
mamlakatlarda
innovatsion
siyosatni
davlat
nazoratining o‘ziga xos tarkibiy qismi sifatida ko’rsatishga imkon
beradigan qandaydir umumiylik mavjud. Masalan, davlat iqtisodiy
siyosatning barcha yo‘nalishlari bilan innovatsion siyosat bo‘yicha
kelishuvlik mavjud; bu tanlangan iqtisodiy kursga mos keladigan
davlat ta’sirining yagona iqtisodiy uskunasini qo’llashda namoyon
bo‘ladi.
Sanoat rivojlangan mamlakatlarda innovatsion mexanizm
bo‘yicha boshqaruv va tashkiliy jihatlar muhim o’rinni egallaydi.
Ularning ko’plarida ko’p pog‘onali boshqaruv amalga oshiriladi va
innovatsion munosabatlarning turli xil tashkiliy shakllari
qo’llaniladi.
364
AQSHda innovatsion jarayonlarni boshqarish tizimi uch
bosqichdan iborat: yuqori davlat, o’rta davlat yoki idoraviy
(sektorli) va past davlat yoki institutsional. Yuqori davlat
bosqichida:
Fan va texnika rivojlanish strategiyasi belgilanadi;
Innovatsion ustuvorlikning tanlovi va shakllanishi bo‘yicha
qarorlar qabul qilinadi;
Innovatsion ishlanmalar dasturlarining bajarilishi bo‘yicha
moliyalashtirish va nazorat amalga oshiriladi;
Innovatsion jarayonlarni kuchaytirish bo‘yicha qonunchilik
choralari ko’riladi;
Idoralar o‘rtasidagi majburiyatlar taqsimlanada. Yuqori
davlat bosqichi AQSH Kongressi va prezidenti tomonidan taqdim
etilgan bo‘lib, ular davlat ilmiy–texnik siyosatining umumiy
strategik yo‘nalishlarini belgilashadi va muhokama qilishadi, uning
maqsadlarini shakllantiradi, milliy ustunlikni o’rnatishadi va
tasdiqlashadi. Ushbu ustuvorliklar doirasida davlat idoralari
tadqiqotlarining aniq yo‘nalishlarini, laboratoriyalar qatorida
ularning ijrochilarini, bo’ysunuvchi idoralar, universitetlar yoki
xususiy firma laboratoriyalarini tanlashda keng erkinlikka ega
bo‘lishadi.
O‘rta davlat yoki idoraviy bosqichda tadqiqot tarmoqlari va
turlari bo‘yicha innovatsion jarayonlarning qo’llanmalari, uzoq
muddatli innovatsion dasturlarning shakllanishi, tanlov asosida
ijrochilar tanlovi, hukumat nomidan shartnomalar tuzulishi,
bajarilishning tezkor nazorati va ichki idoraviy kooperatsiyalar
amalga oshiriladi. AQSHda innovatsion faoliyatni davlat
nazoratining organlari bu bosqichda mudofaa, energetika, sog‘liqni
saqlash va qishloq xo‘jalik vazirligi, hamda Milliy kosmik
agentligi (NASA), atrof muhitni muxofaza qilish bo‘yicha
Agentliklar, fundamental tadqiqotlarni nazorat qiladigan Milliy
ilmiy fond (MIF) hisoblanadi. Milliy ilmiy fond o‘zining nufuziga
muvofiq davlatning ilmiy nufuzini o’sishida asos qo’shishga va
fundamental
izlanishlarni
olib
borishda
usullarni
takomillashtirishga chaqirilgan asosiy federal idora sifatida
365
chiqadi. MIF uchun qolgan vazirlik va idoralardan farqli ravishda
asosiy vazifasi fundamental ilm fanni rivojlanishi hisoblanadi.
Bundan tashqari, MIF ilmiy tadqiqot sohasini asosan fundamental
izlanishlarni kuchaytirish, hamda ilmiy izlanishlarning yirik amaliy
dasturlari va kadrlarni tayyorlash dasturlarini moliyalashtirish
orqali nazorat qiladi.
Pastki davlat yoki institutsional bosqichda bevosita davlat
yoki umumiylashtirilgan (xususiy–davlat) laboratoriyalarida ilmiy
izlanishlar olib boriladi va dasturlarning joriy, tezkor bajarilishi
amalga oshiriladi.
Davlat
laboratoriyalari
maxsus
idoralar
tomonidan
moliyalashtiriladi va asosan ushbu idoralarga ishlashadi.
Ta’kidlash joyizki, moliyalashtirishning barcha idoralar uchun
yagona bo‘lgan tartibi mavjud emas; davlat boshqaruvining hech
bir mavjud organi o’rta bosqichda bir va umrbotlikka o’rnatilgan
vakolat va vazifalariga ega emas.
Davlat buyurtmalarini bajaradigan tashkilotlar orasida asosiy
o’rinni aralash federal moliyalashtiriladigan ilmiy markazlar
(laboratoriyalar) va innovazion ishlanmalar egallashadi. Ular
davlat byudjet rusurslaridan foydalanishadi, biroq universitetlar (22
foiz) va xususiy uyushmalar (8 foiz) tomonidan boshqariladi.
Asosiy ilmiy tashkilotlarga quyidagilar kiradi: universitet va
kollejlar, davlat ilmiy tadqiqot institutlari va laboratoriyalar,
buyurtma bo‘yicha ishlaydigan xususiy ilmiy tadqiqot institutlari,
ilmiy markazlar, sanoat laboratoriyalari (ilmiy tadqiqot institutlari),
daromadsiz uyushmalar, ilmiy ishlab chiqarish majmualari
(vaqtinchalik), asosan yangi innovatsion loyixalarni birgalikda
amalga oshirish uchun tadqiqot konsorsiumlari.
Buyuk Britaniyada innovatsion faoliyatning boshqarilish
tuzulmasi va tashkiliy shakli AQSHda faoliyat ko’rsatayotganiga
deyarli o’xshash. Bunda farq faqat tashkiliy shaklning tuzulmasi va
ba’zi
ularning
vazifalarida.
Innovatsion
jarayonlarni
boshqarishning tashkiliy tuzulmasi quyidagi tarkibiy qismlardan
iborat: universitet va politexnika institutlari, davlat ITI va
laboratoriyalar (tarmoqli), tadqiqot uyushmalari, buyurtma
366
bo‘yicha ishlaydigan ilmiy tadqiqot institutlari, uyushma va
firmalar ilmiy tadqiqot institutlari va laboratoriyalari. Agar AQSH
uchun yirik innovatsion loyixalarni xususiy tashkilotlarning
umumiy kuchlari bilan bajarishda daromadsiz uyushmalar va
tadqiqot konsorsiumlari xos bo‘lsa, Buyuk Britaniyada esa
tarmoqlar va mahsulot turlari bo‘yicha tadqiqotlik uyushmalari
rivojlangan, masalan kulolchilik bo‘yicha Britaniya tadqiqotlik
uyushmasi va ixtirolarni (yangiliklarni) samarali qo’llaydigan va
alohida innovatsion loyihalarni bajaradigan yakka ixtirochilarga
yordam ko’rsatadigan tadqiqotlarni rivojlantirishning Milliy
korporatsiyasi.
Yaponiyada ilmiy – texnik siyosatini davlat boshqaruvining
tashkiliy tuzulmasiga quyidagi vazirlik va idoralar kiradi: tashqi
savdo va sanoat Vazirligi, fan va texnika Boshqarmasi, milliy
mudofaa Boshqarmasi, ta’lim Vazirligi, moliya Vazirligi, fan
ishlari bo‘yicha Kengash.
Tashqi savdo va sanoat Vazirligi (TSSV) Yaponiyada ilmiy –
texnika siyosatini ishlab chiqish va milliy innovatsion tizimni
boshqarishda asosiy o’inni egallaydi. Uning asosiy vazifasi davlat
ilmiy muassasalari va xususiy sanoat firmalari o’rtasida ilmiy
tadqiqotlarni o‘zaro muvofiqlashtirish, hamda yapon sanoatini
rivojlantirishda bo’lajakdagi yana ham istiqbol yo‘nalishlarni
belgilash hisoblanadi. U ko’pgina bo‘linmalarga ega. Ushbu
organlar ishlarida tadqiqot institutlarining taniqli olimlari, sanoat
tashkilotlari va iste’mol uyushmalarining vakillari ishtirok etishadi.
Ushbu vazirlikning boshqa vazifalariga quyidagilar kiradi: sanoat
innovatsiyalariga ularning boshlang‘ich rivojlanish bosqichida
moliyaviy ko’mak berish; fan va texnika bo‘yicha yangi ixtirolar
va
mahalliy
universitetlar
va
ilmiy
tadqiqot
institutlari
tadqiqotlarining natijalari haqida sanoat sektorlariga axborotlarni
yig‘ish, o’rganib chiqish va yetkazish.
Innovatsiyalarning aniq yo‘nalishlarining bajarilishini fan va
texnika
Boshqarmasi
nazorat
qiladi.
TSSV
qaramog‘ida
litsenziyalarni eksporti va importi bilan shug‘ullanuvchi sanoat
texnologiyalar uyushmasi mavjud. Davlat innovatsion siyosati
367
Yaponiyani letsenziyalarni import qilishdan eksport qilishga
aylantirishga yo‘naltirilgan.
Usul
va
choralarning
majmuaviy
tahlili,
xamda
innovatsiyalarning
tashkiliy
va boshqaruv jihatlari shuni
ko’rsatdiki, AQSH innovatsion mexanizmni tashkil etuvchi
majmuaviy tarkibiy qismlardagi qator boshqa mamlakatlarda
davlat darajasida asosiy e’tibor uchta tarkibiy qismga qaratiladi –
boshqaruvga,
moliyalashtirish
usullariga
va
innovatsion
qonunchilikka, tashkiliy tarkibiy qism esa ikkinchi darajali sifatida
ko’riladi.
Vazirliklar
(idoralar)
darajasida
innovatsion
mexanizmning
asosiy
tarkibiy
qismlari
tashkiliy
va
moliyalashtirish
tartibi
hisoblanadi,
innovatsion
fondlarni
shakllantirish va qo’llash esa – ikkilamchi. Intstitutsional darajada
esa innovatsion samaradorligini baholash usuli, axloqiy–psixologik
usul, axborot–texnik jihozlash choralari kabi tarkibiy qismlar
asosiy ahamiyatga ega, tashkiliy va boshqaruv elementlari esa kam
ahamiyatga ega.
Do'stlaringiz bilan baham: |