Ummaviylar davrida xalifalik
Xalifalikdagi inqiroz va birinchi fuqarolar urushi
. Alining xalifaligi
ichki isyonlar avj olgan pallaga to‘g‘ri keldi. Uning xalifaligi davrida islom
birligi siyosiy jihatdan parchalanadi. Mamlakatda fuqarolar urushi boshlandi.
Ali xalifa etib saylangan bo‘lsada, Abu Sufiyonning o‘g‘li Shom voliysi
Muoviya uni tan olishni istamadi, Damashqda o‘zini xalifa deb e’lon qildi.
Ali taxt uchun kurashda g‘alaba qozonolmadi. 657-yil iyulda Frot daryosi
yaqinidagi Siffinda bo‘lgan jangda Ali yengildi. Ali va Muoviya bir-
birlarining xalifaliklarini tan oldi.
– 34 –
Shunday qilib, xalifalik uning davrida ikki mustaqil qismga - Kufa va
Shom xalifaligiga ajralib ketdi. Ali tarafdorlaridan bir qismi (keyinchalik ular
havorijlar-xorijiylar deb ataldi) uning bunday xarakatlaridan norozi bo‘ldi va
unga qarshi suiqasd uyushtirdi. Kufada masjidda u xorijiy Abdurahmon
tomonidan o‘ldirildi. Ali tarafdorlari keyinchalik islomdagi ikki asosiy
oqimdan biri bo‘lgan shi’alik (arabcha «shi’a» - guruh, bu o‘rinda «Ali
tarafdorlari» mazmunida) oqimini tashkil etgan. Ali shi’alarning birinchi
imomi va shi’a imomlari shajarasini boshlab beruvchi xisoblanadi. Shi’alarda
Ali avlodlaridan 12 imom, ba’zi firqalarda 7 imom e’tirof etilgan.
Shi’alar sunniylarning xalifalaridan hech birini e’tirof etmaydi, o‘z
imomlarinigina diniy rahnamo deb taniydi. Shi’alikka mansub bo‘lgan ayrim
kichik firqalarda, masalan, ismoiliylar firqasida, Alini xudo darajasiga
ko‘tarishga va uni ilohiylashtirishga xarakat qilingan.
661-yil Ali o‘ldirilganidan keyin, uning tarafdorlari Hasanni Iroqda
xalifa deb e’lon qildi va Muoviya hokimiyatiga qarshi kurashni yangidan
boshlashga da’vat etdi. Lekin Hasan Muoviya bilan muzokaralar olib borib,
hokimiyat da’vosidan voz kechib, Madinaga ko‘chib ketdi.
Ummaviylarning ichki siyosati va ikkinchi fuqarolar urushi.
Ummaviylar
hokimiyatga kelgandan so‘ng poytaxtni Damashqqa ko‘chirdi. Ummaviylar
davrida qator ma’muriy harbiy o‘zgarishlar amalga oshirildi: xalifalik
lavozimi nasliy merosga aylantirildi, davlat xazinasi va davlat devonxonasi
tashkil etildi, arab tili davlat tili deb e’lon qilindi, yangi oltin, kumush va mis
tanga chiqarildi, harbiy-dengiz floti tashkil etildi.
680-yili xalifa Muoviya o‘lgandan keyin, Iroqda ummaviylarga qarshi
xarakat faollashdi. Kufa shahri shi’alari Husaynni o‘zlarining imomi deb tan
olib, xalifalikka taklif etdi va Muoviyaning o‘rniga bo‘lgan o‘g‘li xalifa
Yazidga qarshi qo‘zg‘olonga bosh bo‘lishni so‘radi. Makkadan Kufaga 70
jangchisi bilan kelayotgan Husayn Makka yaqinidagi Karbalo dashtiga yetib
kelganida, xalifa Yazidning 4 ming kishilik qo‘shinlari unga qarshi chiqdi.
681-yilda bo‘lgan bu jangda shi’alar mag‘lub bo‘lib, Husayn (627-681)
o‘ldirildi. Shu munosabat bilan Karbalo shi’alarning asosiy muqaddas
ziyoratgohiga aylandi. Husayn shahid bo‘lgan bu sana (ashuro
*
) shi’alarda
motam kuni sifatida har yili nishonlanib turiladi.
*
Ashuro (arabcha «o‘n kunlik») – shi’alarda o‘tkaziladigan motam marosim kunlari. Shi’a musulmonlari har yili
muharram oyining dastlabki o‘n kunligida motam tutib diniy yurish qiladilar. Shi’alar ta’sirida sunniylar ham
ashur oyini o‘tkazadilar. Lekin sunniylarda bu marosimni ko‘proq ayollar bajaradi.
– 35 –
Karbalo fojeasi butun Hijoz vodiysini g‘alayonga solgan. Yazid
xalifalikdan olib tashlandi. Makkada Abdulloh ibn Zubayr o‘z amirligini-
xalifa bo‘lganligini e’lon qildi. Bu xalifalik 10 yilga yaqin davom etadi (683-
692 yillar).
O‘sha paytda Islom dunyosida uch xalifa o‘rtaga chiqdi:
1.
Iroqda Safaviy sulolasidan bo‘lgan qo‘mondon Muxtor.
2.
Hijozda Makka va Madina aholisining xalifasi Abdulloh ibn Zubayr.
3.
Suriya va Misrda ummaviylar hukmdori Abdulmalik.
Ummaviylar
soliq
tizimi.
Ummaviylar
davrida
hunarmandlar,
savdogarlar va chorvadorlardan zakot olingan. Zakot faqat musulmon bo‘lgan
shaxslardan olingan. Yeri bor arablar, arab bo‘lmaganlar va islomni qabul
qilganlar o‘ndan bir miqdorida soliq to‘lagan. Yer soliqlari orasida eng og‘iri
xiroj bo‘lib, dastlab bu soliq faqat musulmon bo‘lmaganlardan natura
shaklida yoki hosilning ulushi xisobida (muqassama, hosilning 10 % idan to
50 % igacha) olinar edi. Shuningdek, xiroj Eron sosoniylarida bo‘lgani kabi
(ularda xaraj deyilgan), qa’tiy belgilangan pul bilan ham olingan bo‘lib, har
bir
jarib
yer miqdorida undirilgan. Abbosiylar davriga kelib xiroj davlat
yerlari va mayda yer egalarining yerlaridan olinadigan bo‘ldi. Har bir
musulmon bo‘lmagan erkaklardan uning iqtisodiy ahvolidan kelib chiqib, 12,
24 yoki 48 dirhamdan jizya - jon solig‘i olingan. Hosilning 1/10 miqdorida
olinadigan ushr faqat mulk yerlaridan, ya’ni xususiy yerlardan olinishi
belgilandi.
Arab xalifaligidagi soliq tizimi dastlab Vizantiya va Sosoniylarning soliq
tizimi asosida shakllantirilgan. Arablar bosib olingan hududlar bilan dastlab
shartnoma tuzib, u yerdan o‘lja olish bilan cheklangan.
Xalifa Abdumalikning hukmronligi davridan butun xalifalik hududlarida
yerning va soliq to‘lovchilarning ro‘yxati tuzildi. Bu ro‘yxatga tushgan
dehqonlar o‘z yerlarini tark etib ketishlari mumkin emasdi. Xalifalikning
soliq yig‘uvchi amaldorlari dastlab soliq olinadigan yer bilan tanishib chiqib,
keyin shu yerdan qancha soliq olish mumkinligini belgilab berishardi.
Soliqchilar aholining bir xil harajatlarini ham o‘rtaga xisoblab shunga qarab
soliq qiymatini oshirib borishgan.
Soliq amaldorlari yerni unumdorligiga ham e’tibor berishgan. Masalan,
agar yer shaharga yaqin joyda bo‘lsa, unda har 1000 tub uzumzordan 4
dinordan soliq olingan. Agar yer shaharga uzoq joyda joylashgan bolsa, unda
2000 tub uzumzordan 4 dinor olingan. Shuningdek, zaytun daraxti uchun ham
– 36 –
soliq belgilangan edi. Zaytun daraxti asosan Shimoliy Afrika, Suriya va
Falastinda o‘sardi. Bu holda soliqlar har bir zaytun daraxti uchun olingan.
Ummaviylar tashqi siyosati.
VII asr oxiri-VIII asrning boshlariga kelib
fuqarolar urushiga chek qo‘yilgandan so‘ng, ummaviylar bosqinchilik
yurishlarini davom ettirdi. 667-yili arablar Xalkedon shahrini ishg‘ol etib,
Vizantiyani xavf ostida qoldirdi va Sitsiliyani vayron qildi. 698-yili
vizantiyaliklar Karfagendan tamoman haydab chiqarildi.
VIII asrning boshiga kelib arablar Gibraltar bo‘g‘ozi hududlariga kirib
keldi. 711-yilda Afrika noibligining sarkardasi Tariq ibn Ziyod 7 minglik
qo‘shini bilan yarim orolga kelib joylashdi. Shu vaqtdan boshlab bu yer
Gibraltar (Tariq tog‘i; arabchada Jebel Tariq) nomini oladi. 711-yilning 19-
iyulida Tariq Afrikadan yordamchi kuch olib, 12 minglik qo‘shin bilan 25
minglik qo‘shinga ega bo‘lgan vestgotlar qiroli Rodrigoni mag‘lubiyatga
uchratdi. Jangda vestgotlarning oxirgi qiroli halok bo‘ldi. 712-yilda Toledo
taslim etildi. Shu tariqa 711-715-yillarda Ispaniya hududlari egallandi.
Reyn bo‘yi tizma tog‘larini oshib o‘tib, arab qo‘shinlari 725-yilda
janubiy Fransiya tomon xarakatlandi. 732-yilda Puate yaqinida Karl Martell
tomonidan arablar ustidan qozonilgan g‘alaba, arab qo‘shinining shimolga
keyingi xarakatini to‘xtatib qo‘ydi.
Arablar muntazam ravishda Bosfor va Marmar dengizi hududlariga
hujum qilib, ikki marta Konstantinopolni (673-677 va 717) qamal qilgan
bo‘lsada, uni hududlarni bosib ololmadi. 741-yilda Akroin jangida
mag‘lubiyatidan keyin arablar Kichik Osiyoga yurishlarini to‘xtatdi.
O‘rta Osiyoga qilgan yurishlari natijasida 705-715-yillarda Xorazm,
Farg‘ona va Movoraunnahr hududlari egallandi. Xitoy bilan 751-yildagi
jangdan so‘ng, arablar O‘rta Osiyo bilan cheklanib qoldi. 712-yilda
Hindistonga bostirib kirdi. Muhammad ibn Qosim as-Saqafiy tomonidan Sind
viloyati (hozirgi Pokistonning janubi) bosib olindi. Daybun (Qora chi) porti
va Kiyrun (Haydarobod) shahri Muhammad ibn Qosim qo‘liga o‘tdi.
Shimolda Multon hududlarigacha yetib borishdi.
Do'stlaringiz bilan baham: |