Penicillium
avlodi vakillari yaxshi rivojlanadi.
Issiq sevar mikroorganizmlarda biokimyoviy jarayonlar juda tez va
faol o‗tadi. Shuning uchun ham janubiy tuproqlarda yaxshi sharoitda
mikrobiologik jarayonlar shimoliy tuproqlarga nisbatan intensiv o‗tadi.
Lekin termofill mikroorganizmlar janubiy tuproqlarda ahamiyati unchalik
yuqori bo‗lmaydi. Chunki bu tuproqlar tez qurib qoladi va harorati yuqori
bo‗lib mikroblar uchun noqulay sharoit paydo bo‗ladi. Termofill
mikroorganizmlar asosan tuproqga go‗ng bilan tushadi.
Tuproq namligi
mikroorganizmlar hayotiy faoliyatiga katta ta‘sir
ko‗rsatadi. Tuproq tarkibidagi suv tuproqni suyuk fazasini hosil qilib ko‗p
miqdorda yerigan holdagi moddalarni
o‗zida ushlaydi. Asosan
miroorganizmlar va o‗simliklar shu erigan moddalar bilan oziqlanadi.
O‗simlik ildizi va mikroorganizmlar hujayrasi suv eritmasidan
foydalanishi uchun yuqori osmatik bosimga ega bo‗lishi kerak (suv
eritmasga nisbatan)
Osmotik bosimning kattaligiga qarab tuproq mikroorganizmlari bir-
biridan tubdan farq qiladi, bularni ko‗pchiligi gigroskopik namlikda ham
yaxshi rivojlanadi. Janubiy tuproqlardagi mikroblar ko‗proq quruq iqlimga
moslashgan bo‗lib, ayniqsa aktinomisetlar va ba‘zi zamburug‗lar tuproq
namligi juda kam bo‗lganda ham rivojlanadi.
Mikrobiologik jarayonlar tuproq namligi 60% nam sig‗imiga ega
bo‗lganda yaxshi boradi. Bunday namlikdagi tuproqda etarli miqdorda suv
va havo bo‗ladi. Agar tuproqda namlik me‘yoridan yuqori bo‗lsa, suv
havoni tuproqdan siqib chiqaradi va aerob mikroorganizmlarni hayot
faoliyatini sekinlashtiradi (sholipoya, suvbosgan yerlar)
Tabiiy xolatda, sug‗orilmaydigan janubiy zonalarda tuproq namligi
kuchli o‗zgarib turadi. Tuproqda nam etishmaganda bakteriyalarni faoliyati
susayadi, lekin aktinomisetlar faoliyati tezlashadi, faollashadi. Ammo
tuproq kuchli qurib qolganda hamma mikroorganizmlarni faoliyati
to‗xtab qoladi. Shuning uchun ham cho‗l
90
mintakalarida mikroorganizmlarni faoliyati, Ya‘ni mikrobiologik
jarayonlar yozda emas bahorda va kuzda, nam etarli bo‗lganda yaxshi
bo‗ladi.
Shunday qilib tuqproqdagi jarayonlarni qay darajada bo‗lishi tuproq
namligiga va haroratiga bog‗liq bo‗ladi.
Dala sharoitida tuproqning suv rejimini yaxshi bo‗lishida, tuproqga
ishlov berish, sug‗orish va melorasiya xolati katta ahamiyatga ega. harorat
va suv rejimi tuproqda mikrobsenozning hosil bo‗lishi va rivojlanishida
asosiy omil sifatida ta‘sir qiladi. Tuproqdagi organik moddalar, yani
o‗simlik
qoldiqlarini
parchalanishi
fazalariga
qarab
mikroblar
guruhlarining ham paydo bo‗lishi almashinib boradi. Organik moddalar
parchalanishining boshlangich fazasida, zamburug‗lar va spora hosil
qilmaydigan bakteriyalar rivojlanadi. Keyingi fazalarida esa basillalar va
aktinamisetlar ko‗payadi.
Tuproq harorati va namligi qishloq xo‗jalik ekinlari urug‗ining unib
chiqishida katta ahamiyatga ega. Agar tuproq harorati past bo‗lsa,
urug‗larda kasallik tugdiruvchi mikrorganizmlarga bo‗lgan immunitet
tizimi pasayadi, yuqori namlik tuproqda kislorod miqdorini pasaytirib
yuboradi urug‗ va ildizning nafas olish intensivligi keskin kamayadi.
Mikrobiologik jarayonlarning tuproqda o‗tishida tuproq havo rejimi ham
muhim ahamiyatga ega. Tuproq kovakchalarida tuproq umumiy xajmiga
nisbatan ayrim paytlarda 25%dan 70%gacha havo bo‗ladi. Tuproqda
havoning miqdori tuproq zichligi va namlik miqdoriga bog‗liq bo‗ladi.
Tuproq organizmlari va o‗simlik ildizlari kislorodni o‗zlashtirishi
natijasida uning miqdori kamayadi. Suv bosgan tuproqlarda uning miqdori
kam bo‗ladi. Yaxshi yumshatilgan tuproqlarda kislorod miqdori 20%gacha
bo‗ladi. Tuproq havosida karbanad angdridi (CO
2
) miqdori ko‗p bo‗ladi,
bunga sabab mikrorganizmlar va o‗simlik ildizlari tomonidan CO
2
ni
ajratilishidir. Tuproq havosida CO
2
ni miqdori 0, 3-1, 5%gacha bo‗ladi,
atmosferatda esa 0, 03%ga teng. Suv bosgan dalalarda esa CO
2
miqdori
10%gacha oshadi. Shunday qilib tuproqnng gaz tarkibi bir kecha kunduzda
va mavsumda o‗zgarib turadi. Katta miqdordagi karbanad angidrid (CO
2
)
gazi tuproqdan atmosferatga ajralib chiqadi,
91
atmosferatdan esa tuproqga havo kiradi. Bunday almashinuv jarayoni
o‗simliklar hayotida katta ahamiyatga ega bo‗ladi. Aerob aktinomisetlar va
bakteriyalar kislorod kam bo‗lgan sharoitda ham yashay oladi. SHuning
uchun ham bular tuproqni pastki qatlamlarida ham rivojlanish va ko‗payish
xususiyatiga ega. Aerob tuproq mikroorganizmlardan
Bacillus subtilis,
Aspyergillus nigyer
tuproqda kislorodni miqdori 0,13-0,26% bo‗lganda
ham
ko‗payish
xususiyatiga
ega.Tuproqda
yashovchi
anoerob
mikroorganizmlarga bakteriyalar ham kiradi. Lekin ularni miqdori unchalik
ko‗p bo‗lmasdan (10% atrofida) bular haqiqiy fakultativ anaeroblar
hisoblanadi. Bulraning ko‗pchiligi tuproqni yuqori qismida yashaydi,
chunki bu joyda organik moddalar ko‗proq bo‗ladi. Tuproq mikroflorasi
tarkibi va xususiyatlariga tuproqni kislotalik xususiyati ta‘sir ko‗rsatadi.
Tuproqning pH ko‗rsatkich darajasi quyidagi gurgxlarga bo‗linadi: kuchli
kislotali pH-3-4, kislotali 4-5, kuchsiz kislotali 5-6, neytral –6-7, ishqorli 7-
8, kuchli ishqorli 8-9 va undan yuqori. Podzal tuproqlarda pH 3,5-5,0, qora
tuproqlarda 6,5-7,2, bo‗z
tuproqlarda-7,5ga teng.Tuproqning pH
ko‗rsatkich darajasi vegitasiya davomida o‗zgarib turadi. Bunin asosiy
sababi mikroorganizmlar tomonidan karbonad angidrid, kislotalar va
boshqa moddalarni ajratilishidir. Bir xil sistematik guruhga kiruvchi
mikroorganizmlarni hammasi ham pH ga bir xil munosabatda bo‗lmaydi.
Ko‗pchilik tuproq bakteriyalar pH ko‗rsatgichi tuproqda 4-5dan past
bo‗lganda rivojlanmaydi, lekin Thiobacillus thiooxidans pH ko‗rsatgichi 0,
9 bo‗lgan tuproqda ham yashash qobiliyatiga ega. Zamburug‗lar uchun pH
ning quyi chegarasi 2-3ga teng bo‗ladi. Aktinomisetlar esa pH qiymatining
pasayishiga juda sezgir bo‗ladi.Mikroorganizmlarning hammasi ham
neytral muhitda yaxshi rivojlanadi va ko‗payadi. Shuning uchun kislotali
va ishqorli tuproqlarni neytral xolatga keltirish qishloq xo‗jaligi ekinlaridan
yuqori hosil olishda katta ahamiyatga egadir.
Tuproq mikroorganizmlarning hayotiy faoliyatiga tuproq mexanik
tarkibi kuchli ta‘sir ko‗rsatadi.
92
Tuproq mikroorganizmlarning asosiy qismi (90-99%) tuproqning
qattiq fazasi bilan bog‗langan, faqat juda kam qismi tuproq eritmasida
joylashgan bo‗ladi. Buning asosiy sababi, tuproqni qattiq zarrachalari
mikroorganizm hujayralarini o‗zida ushlab turish (adsorbsiyalash)
qobiliyatiga ega bo‗ladi. Bundan tashqari tuproq qattiq fazasi organik
moddalarga boy bo‗ladi.
Tuproqning adsorbsiyalash qobiliyati (mikroorganizmlarni) asosan
tuproq namligiga, haroratiga, pH ga va boshqa bir qancha omillarga
bog‗liq. Bu omillar yil mavsumining o‗zgarishiga qarab o‗zgaradi, shu
bilan birga adsorbsiya ham o‗zgarib boradi.
Ko‗pchilik mikroorganizmlar o‗simliklarni rizosfyerasida va ildizning
yuza qismi va atrofida bo‗lib, ildiz ajratgan organik moddalardan oziqa
sifatida foydalanadi. Ko‗pchilik mikroorganizmlar tuproqda yashovchi
hayvonlar qoldig‗ida ko‗p to‗planadi. Ba‘zi mikroorganizmlar uchun
gumus birikmalari oziqa manbai hisoblanadi. Shuning uchun tuproqdaga
gumusni oz yoki ko‗pliligi, mikrofloraning tarkibiga ta‘sir qiladi. Tuproq
mikroorganizmlarning hayotiga biotik omillar katta ta‘sir ko‗rsatadi.
Mikroorganizmlar o‗rtasidagi munosabatlar har xil bo‗ladi. Bunga misol
qilib metobolitik munosabatlar yani bir guruh mikroorganizmlar hayotiy
faoliyati
natijasida
hosil
qilingan
mahsulotlar
ikkinchi
guruh
mikroorganizmlar uchui yashash manbai bo‗lib xizmat qiladi. Misol uchun
nitrifikasiya
bakteriyalari
faqat
tuproqda
ammiak
bo‗lgandagina
rivojlanadi. Ammiak esa chirituvchi mikroblar tomonidan hosil qilinadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |