S. E. Xolmurotoy, N. T. Shoyusupova

insonlarning mulk va xususiylashtirishga b o‘lgan munosabatlarini adoiat 
nuqtai 
nazaridan ko‘rib chiqish mumkin. Adoiat omili o ‘z navbatida juda ham noaniq 
va bu 
haqida oldindan bir narsa deyish qiyin, chunki insonlar ba'zan adolatga 
befarq 
bo‘îsalar, ba'zan esa adolatning y o ‘qligi ularga og‘ir botadi. Ba'zan insonlar adolatsiz
holatlarga keskin m unosabat bildirib, so‘ngra ularga ko‘nikib ketsalar, ba'zan esa
o ‘zlarining noroziliklarini bildirganday b oiadilar, lekin amalda xatti- harakatlaridan
noroziliklari ko‘rinib turadi. Biroq adoiat om ili mavjud va ko‘p hollarda u iqtisodiy
sarnaradorlik bilan uzviy bog‘liq b o ia d i.
Ommaviy ong tasawurida mulk xalqdan ajralishga intilayotgan biror narsadir va
shuning uchun nazoratga olinishi kerak. K o‘pgina fuqarolar mulkiy munosabatlardagi
ijtimoiy tartib va adoiat bilan b o g iiq umidlarini faqat davlat bilan bogiaydilar.
Mulk bilan b ogiiq muammolar faqat ma'muriy-buyruqbozlik shaklidagi boshqarav
sharoitida adolatsiz hal etiladi. Chunki insonlar psixologiyasi bo‘yicha barcha majbuiiy
tadbirlar adolatsiz hisoblanadi. Agar munosabatlami tartibga solish vijdonga asoslangan
boiganda edi, ko‘pgina chora-tadbirlar umuman amalga oshirilgan bo'lmasdi.
Qanchalik ko‘p subyektlar mulkka egalik qilishga da’vo qilsalar, 
shunchalik 
da'volarni adoiat nuqtai nazaridan obyektiv va «texnik» hal qilish, hamda 
tartibga 
solish qiyinlashadi. Mulkka egalik qilish huquqiga qanchalik qat'iy maqsad 
bilan 
kirishilsa, shunchalik huquq uchun kurash kuchayib ketadi va bunday 
vaziyatda 
huquq va vijdon bilan b o g iiq jihatlar inkor etilishi mumkin. Bir soz bilan 
aytganda, 
«kichik» xususiylashtirish ham , «katta» xususiylashtirish ham o ‘zlarining 
ijtimoiy