S a m a r q a n d d a V l a t u n I v e r s I t e t I r a h m o n q u L o r z I b e k o V

Mehnatu alamlarga mubtalo Uvaysiymen,
Qay da dard eli bo‘Isa, oshino Uvaysiymen...
Kechalar fig ‘onimdin tinmadi kavokiblar,
Arz to samo uzra mojaro Uvaysiymen...
Zamona kulfatidin bu ko‘ngul dog‘o ‘ldi, dog‘o ‘Idi,
Bu charxi bemuruwatdin k o ‘ngul dog‘o ‘Idi, dog'o'ldi.
Jarohat bo‘Idi bag‘rim tig‘i bedodi raqiblardin,
Bu k o ‘tahfahm mardumdin ko'ngul dog'o'ldi, dog'o'ldi.
Uvaysiyning dunyoviy, diniy-ilohiy qarashlari uning 
musammatlarida ham o'z ifodasini topgan. U mustaqil muxammaslar 
bilan birga, Alisher Navoiyning «G'araz», «Hanuz» radifli ishqiy- 
tasawufiy g'azallariga tazmin muxammaslar bogiagan. Uvaysiyning:
Shona ursam g'ayr zulfig'a choqilsun ko'zlarim,
Qaysi bir mashshota ham zulfing parishon aylasa —
baytini o'qisangiz, Navoiyning:
O'zgalar husnun tamosho aylasam, chiqsun к о ‘zum,
О ‘zga bir ko‘z hamki, husnungni tamosho aylasa—
bayti yodingizga keladi.

---

O'zbek she’riyatida barcha misralari qofiyalanganfaa, 
aa, aa...)
g'azallar ham ijod qilingan. Uning ilk go'zal namunasi Alisher Navoiy 
qalamiga mansubdir. Navoiyning:
Qoshi yosinmu deyin, ко ‘zi qarosinmu deyin,
Ко ‘ngluma har birining dardu balosinmu deyin...
bayti bilan boshlanuvchi g'azali misrama-misra, baytma-bayt 
«qahrinmu», «zahrinmu», «safosinmu», «daidinmu», «nabardinmu», 
«davosinmu», «dominmu», «kalominmu», «adosinmu», «holinmu», 
«niholinmu», «qabosinmu», «ranjinmu», «shikanjinmu», «jafosinmu» 
tarzida davom yetib, g'azal maqtavsi
Ey Navoiy, dema qoshu ко ‘zining vasfini et,
Qoshi yosinmu deyin, ко ‘zi qarosinmu deyin
qoplama bayti bilan tugallanadi. Ko'rinadiki, baytlar oralig'ida ham 
ichki qofiya va radiflar keladi. Bunday qofiya va radiflarni 
she’rshunoslar musalsal—
zanjirli qofiya va radif san’ati deb ham 
ataydilar. Navoiy boshlagan bu an’anani Uvaysiy davom ettirdi. Uning 
quyidagi g'azalining barcha misralari qofiyalidir: