S a m a r q a n d d a V l a t u n I v e r s I t e t I r a h m o n q u L o r z I b e k o V

Har zamon chekarman dod, yorimni qilurman yod,
Ohu nolavu faryod, yorginamni bir ko'rsam.
Dog‘i mubtalodurman, hamdami balodurman,
Boshdan o ‘rgulodurman, yorginamni bir к о ‘rsam.
Man g ‘aribi sargardon, ishq konida hayron,
Ashkbori durmijgon yorginamni bir ко‘rsam.
Mujrimi adoyiman, zoru benavoiyman,
Ko‘yida gadoyiman, yorginamni bir ko‘rsam.
Ikkinchi g'azalning matni va g'oyaviy-poetik tahlili ham Mujrim 
iste’dodiga nisbatan mehrimizni yanada oshiradi:
Tong otti chiqma uydin, har tarafgb qilma nazzora,
Mabodo bo‘lmag‘ay oyu quyoshning pardasi pora.
Yuzungga xalqi olam ko‘z solurg‘a orzu aylar,
Tavaqqum ulki, yakson bermagaylar jon yakbora.
Labingdin g ‘uncha kulmak istaru nargis nigohingdin,
Tarahhum ayla pomol o ‘lmasun gul, kirma gulzora.
Fidoiy iltifoting bir bo‘lak bag'ri adolardur,
Faqiru benavovu mubtalovu zoru bechora.
Biror dqf’a sani koigan ayirmas ko‘z jamolingdin,
Qiyo boqmas agar xurshed bo‘Isun о ‘zga ruxsora.
San ul pokiza atvoru maqoli bebahodursan,
Xaridoring bo‘lub Yusujhi ко Heim, kirdi bozora.
Qarash holimg'a, ey dildor, gohi marhamat birla,
Mani Obid saning y o ‘lingda sargardonu owora.
Mujrim oshiqona g'azallaridan yana birida Navoiy, Bobur kabi 
shoirlarimiz ijodida qo‘llanilib, she’ming structural-kompozitsion 
jihatdan butunligini, lirik qahramon kechinmalarida mantiqiy tadrijni 
yuzaga keltirishga xizmat etuvchi radd ul-ajuz san’atini qo'llaydi. Bu 
badiiy usulda odatda birinchi baytning toq misrasi oxirida keluvchi qofiya 
va radifga tegishli so‘z ikkinchi juft misrasida takroran keladi. G'azal 
baytlari shu tartibda davom etishi mumkin.

---