С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

биргаликда тўннонча ва ўқларни хуржунларга жойлар, милтиқлар-
ни эса даста-даста қилпб шолчаларга ўрар, ҳар учовлари хуржун-
ларни отга ортиб, милтиқларпи эгар олдига қўйиб. ярим кочада
равотдан чиқиб кетиитар: бир ноча кундан кейин яна қайтиб коли-
шарди, қайтганларпда уларнинг қў.тида хуржун ҳам, милтиқ
ҳам бўлмасди.
Бу хатти-ҳаракатни кўрган Етим унинг снрини билолмай,
ҳайрон эди. Кунлардан бир кун у буни онасидан сўради.
— Менимча, бу мамлакатда қурол-ярогфу-рушлик сердаромад
иш бўлса керак, шунинг учун бои қурол-ярогфурушлик билан
шуғуллана бошлаган бў.тса ажаб эмас,— деди Сора.
Шу орада бир воқеа юз бериб, Ктим бойнннг ғойиб бўлиш
сабабини ҳам, унинг қурол-ярог тўнлаб боршшшинг сирини ҳам
билиб олди.
Кунлардан бир куни пшмдан кейин Етим онаси билан қўйларни
яйловдан олиб келди. Сора ичкари ҳов.тига кириб кетгач, Етим
қўйларни қўйхоналарга киритди. Шундан сўнг у қўйхона олди-
даги туироқларни текислаб, ўзнга жой тайёрладн ва хашак ус-тига
чордонақуриб ўтирди.
Бир соатдан кейин бойнннг ўгли Истам бир бурда них бойлаган
нон билан бир коса сув келтириб берди. Егим нонни ивитиб
егач, ухлагани чўзилди.
Аммо ҳеч ухлай олмади: бир томондан, ҳаво иссиқ ва дим;
иккинчи томондан, молхонанинг ўтктц) найзали чивинлари унга
ҳужум қилиб, юз, кўзи, бўйинларини чақарди. Чивин чаққан жой-
лар куйганнинг устига туз сепгапдай ловуллаб ёниб, қичир эди.
Қашиган сари огриқ кучаярдн...
Тун ярим бўлиб қолганига қарамай Етим ухлай олмади. Шу
орада равотнинг дарвозаснни биров тақил.татди. Овозни эшитган
Шоқул дарвозани очди 
икки от.тиқ ичкарига кирнб, отдан
тушди.
Шоқул отларни деворларга қоқиб қўйилган қозиқларга қанта-