С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

йўнғичқадан хабар олгани чиқса, хўжайинининг бир тўда товуқ-
лари ерни титкалаб, янги кўкарган йўнғичқани узиб еб турган
экан, у товуқларни ҳайдамоқчи бўлиб, ердан олмадек топши
олди-да, уларга қараб отди. Тош тўсатдан бир товуқнинг бошига
тегиб, у патирлаганича жон берди.
Буни эшитган Шоқул етимни айвон устунига боғлаб қўйди
ва бир неча қадам нари бориб ўша тошни унга отди. Етим қўл-
лари билан кўз-бошларини муҳофаза қилган бўлса ҳам, тош
тумшуғига келиб тегиб, лаблари қонади ва икки олд тиши
синди.
Бу етимнинг оти Эргаш эди, лекин ана шу воқеадан бошлаб
уни Эргаш бедандон1 дейдиган бўлдилар.
* * *
Кейинги вақтларда Эшонқулбой билан Шоқул иноқлашиб
қолди. Бу иноқлик Эшонқулбойнинг ташаббуси, интилиш билан
бўлган эди:
Кунлардан бир кун Эшонқулбой хотини Сонияга:
— Укангга айт, мендан ўпкаланиб юрмасин, у менга қанчалик
ёмонлик қилган бўлса ҳам, мен уни аллақачонлар кечирган-
ман. Мен билан қариндошларча борди-келди қилаверсин, яхши
отларимдан бирини минсин. Мен хотинимнинг укаси қирчан-
ғи отга миниб, улоққа борганда энг кейинда ола тозидек
уёқ-буёққа 
югуриб 
юрса, 
кишилардан 
номус 
қиламан,—
деди. .
Сония орага тушиб, иочча билан қайинни яраштирди: ярашиш
учун бой Шоқул шарафига зиёфат берди, тўн кийдирди.
Шундан сўнг Шоқул ҳар куни бопникига бир келиб кетар,
улоққа ёки овга бормоқчи бўлса, бойнинг бедов отларидан бирипи
1 Зргаш кемшик.
151
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

мнннб борарди. Баъзан овга бойнинг бошотар милтппши олнб
бориб, кийик, бўри ва тулки сингари катта ҳайвонларни отиб ке-