С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

қаратиб отар эди...
Яна мактаб ичида тўнолон бошланди, ҳар бир бола бошқа
бир боланинг кўзини, юзини ва бурнини нишонга олиб урар эди...
Бир оз шу равишда интизомсиз туришганларидан кейин,
халфа таёқнн олиб ўрнидан турди-да, болаларни бир бошдан
урди ва болаларга қараб:
— Энди саф тортиб урушамиз!— деди.
— Саф тортамиз, саф тортиб урушамиз!..— деб болалар ҳам
вагиллашдилар.
109
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Халфа, катта-кичик болаларни иккига бўлиб, мактабхонанинг
икки томонига ўтқазди. Ҳар томонда икки қатордан — каттароқ
болаларни олдинга ва кичикларни орқага қўпди ва ўзи денор
остида, икки сафнинг ўртасида туриб фармон берди:
— Пошланглар, отинглар!
Олдинги қаторда турган болалар «ўқ» уза бошладилар, орқа
қатордаги кичкина болалар эса бўйра чўп сугуриб, олдиндагиларга
«ўқ» тайёрлаб берар эдилар...
Бу орада бир «ўқ» бориб қарши сафдаги бир боланинг кўзига
санчилди. У бола: «Вой ўлдим, вой кўзгинам», дея бақириб, ўзини
бир томонга олди. Бу боланинг сафдошлари бирдан қўзғалиб
аслида йиртилиб битган бўйра парчаларини ердан йиғиб олиб
қарши сафдаги болаларнинг бошларига ёмгирдай ёғдирдилар.
Қарши сафдагилар ҳам бу ҳужумни тинчлик билан қабул қилма-
дилар, улар ҳам ўз оёқ остиларидаги бўйраларни кўтариб иккинчи
томондагиларнинг устларига ота бошладилар!..
Мактаб нчи чанг-тупроқ ва хас-хашак билан тўлди. Мен бола-
ларнинг оёқлари остида қолиб эзилишдан қўрқиб қочдим ва
домланинг ўтирадиган ўрнига бориб, чизиб қўйилган сурат каби
деворга қапишиб турдим...
«Уруш» давом қилмоқда эди, бирдан мактаб эшиги шиддат
билан тақиллади. Тақиллатувчи борган сайин қизиб, эшикни