С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

домла бетараф турмади, унинг орқасида деворга суяб қўйилган
узун-қисқа бпр неча таёқ турар эди. У бу таёқлардан эиг узун таёқ-
ни олиб, бир чеккадан болаларнннг бошларнга қараб ура бошлади,
болалар ўзаро талашишнн қўйнб, ҳаммалари йиғига тушдилар:
«Домлажон, тавба қилдим... едим», садолари ҳамма болаларнинг
огизларидап баробар чиқиб кўкка кўтарилар эди.
107
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Мен ҳам тоқат қилолмай, болалар қаторнда йиғлашга кириш-
дим. Лекин отам мени юиатди ва агар йиғламасда.н мактабда қол-
сам, менга бир «курра»1 олиб бермоқчи бўлди, домла ҳам отам
билан бирга мени юнатишга киришди: «Мен ҳам,— деди у ,— ҳар
бозор куни бир чақмоқ қанд олиб бераман».
Отамнинг ваъдаси гарчи болаларни азоблаш учун ясалган ва
мактабхонада мени қолишга рози қилолмаган бўлса ҳам, домла-
нинг юпатиши мени бир оз тинчлантирди, чунки у, бошқа бола-
ларни аямасдан ургани ҳолда, менга қанд ваъда қилмоқда эди.
Мен унинг бу сўзидан «мени урмас», деб ўз-ўзим?а тасалли
берар эдим, шундан бўлса ҳам икки кўзимни у таёқлардан,
айниқса, мактабнинг ҳар томонига етиб, ҳатто узоқ бурчаклардаги
нусган болаларгача омон бермайдиган бояги узун таёқдан сира
узмас эдим...
Болалар бир оз тинчландилар. Домла кўрпачаси остидан бир
тахтачани олиб, унга кўп нарсаларни ёзиб, отамга кўрсатди. Аммо
отам саводли бўлгани учун домланинг ёзган баъзи нарсаларига
қарши чиқди ва: «Буни бундай ёзмайдилар», деди.
Бошда домла жанжал чиқарди ва отамнинг гапларини қабул
қилмади. Лекин отам ҳам жанжал кўтариб, ўз гапини ўтказди ва
у бир оз қизишиб: «Ундай бўлса, ўзингиз ёзинг», деб тахтачани
отамнинг олдига иргитди. Отам домла ёзган баъзи нарсаларни